.jpg)
Durante anos e anos o livro dos Salmos tem enriquecido a vida espiritual do povo de Deus. A razão disso está no fato de nos identificarmos com as lutas e as vitórias dos salmistas. Muitas das experiências dos salmistas são, de certa forma, as nossas experiências também. Porém, o que mais tem fascinado os crentes através dos tempos é a vida espiritual de comunhão com Deus que os salmistas levavam. Um bom exemplo dessa espiritualidade é a oração de Davi no Salmo 31, em especial a primeira parte do verso 15 que diz: “Nas tuas mãos estão os meus dias”. Permita-me compartilhar com você está preciosidade dos Salmos.
Num mundo em que as pessoas estão cada vez mais interessadas em si mesmas, autoconfiantes, porém (paradoxalmente) confusas e inseguras acerca do dia de amanhã, em que circunstância poderíamos nos aproximar de Deus e dizer-Lhe com a mesma convicção de Davi, “Nas tuas mãos estão os meus dias”? Consideremos três aspectos.
1) Em primeiro lugar, podemos dizer “nas tuas mãos estão os meus dias” quando dependemos inteiramente de Deus.
Somente alguém que se entrega totalmente aos cuidados de Deus é capaz de declarar ao Senhor: “Nas tuas mãos estão os meus dias”. Somente quem vive em função do próprio Deus pode dizer e cantar:
De ti, Senhor, careço!
Do teu amparo, sempre!
Oh, dá-me tua bênção!
Aspiro a ti.
(Dependência – Salmo 120)
Uma das maiores expressões de dependência de Deus é a oração. Ao orarmos reconhecemos diante de Deus que somos fracos, pequenos e necessitados de Sua graça e compaixão imensuráveis. O Salmo 31 é uma oração de Davi do começo ao fim, onde o versículo 15 é o ponto alto de sua súplica. É como se Davi dissesse a Deus: “Nas tuas mãos estão os meus dias porque sem a tua ajuda, sem a tua proteção e sem a tua providência constante em minha vida eu não tenho condições de dar um passo sequer”. Este anseio de Davi em estar ligado a Deus também é marcante nos Salmos 42 e 63. Contudo, uma das melhores ilustrações da oração de Davi no Salmo 31.15 está no pedido de Pedro em João 6. Depois que o Senhor Jesus acabou de proferir o sermão do pão da vida, muitos que O seguiam se escandalizaram e O abandonaram. Em seguida Jesus se voltou para os doze e lhes perguntou se também queriam deixá-lo. “Respondeu-lhe Simão Pedro: Senhor, para quem iremos? Tu tens as palavras de vida eterna; e nós temos crido e conhecido que tu és o Santo de Deus” (João 6.68). Observe a expressão: “Senhor, para quem iremos?”. O que Pedro quis dizer foi exatamente isto: “Não há outra pessoa a quem podemos ir; não há outra pessoa que satisfaça o anelo do coração” (G. Hendriksen).
Assim oraram Davi e Pedro; assim deve orar todo aquele que crê que “a nossa suficiência vem de Deus” (2 Coríntios 3.5).
2) Em segundo lugar, podemos dizer como o salmista “nas tuas mãos estão os meus dias” quando confiamos verdadeiramente em Deus.
Quem depende inteiramente de Deus com certeza confia nEle. Davi confiava no Senhor de maneira absoluta e incondicional. Observe que o versículo 15 do Salmo 31 é o reflexo da confiança impressa no versículo 14. Enquanto os inimigos de Davi confiavam nos ídolos e a eles dedicavam suas vidas, o salmista buscava ao Senhor dizendo: “Quanto a mim, confio em ti, Senhor. Eu disse: Tu és o meu Deus. Nas tuas mãos estão os meus dias…”. Havia, ainda, um problema específico mas o salmista o entregou a Deus: “… livra-me das mãos dos meus inimigos e dos meus perseguidores” (versículo 15b). Davi faz um jogo de palavras com o termo “mãos” do verso 15, como se quisesse dizer: “Livra a minha vida das mãos dos meus inimigos porque a minha vida está nas tuas mãos”. Todavia, fosse qual fosse o problema, era costume de Davi confiar totalmente em Deus para solucioná-lo.
Será que temos confiado em Deus com a mesma intensidade do salmista? Temos confiado em Deus a ponto de O deixarmos resolver os nossos problemas? Muitas vezes permitimos que os nossos problemas pareçam maiores que o nosso Deus. Não acreditamos que Ele possa resolvê-los de fato, ou então esperamos que Ele os resolva ao nosso modo. Não ousamos dizer-Lhe que faça a nossa vontade, mas Deus, que é poderoso e tremendo, sonda o nosso coração e se entristece ao ver que não confiamos nEle de verdade.
“Ajuda-me, Senhor, a confiar em ti de tal maneira que eu não carregue comigo aqueles problemas que já entreguei ao teu cuidado” (W. Kaschel).
3) Finalmente, mas não menos importante, podemos fazer das palavras de Davi, “nas tuas mãos estão os meus dias”, nossas palavras, quando reconhecemos a direção de Deus em nossa vida.
É interessante notar que Davi faz mais do que crer na existência de Deus. Ele nem ao menos pede a Deus: “Daqui pra frente dirige a minha vida”. Ao contrário, o que ele faz no verso 15 é “relembrar” ao Senhor que a sua vida está nas mãos de Deus porque o Senhor já é o seu Deus! (Verso14). Por isso Davi não precisaria temer os seus inimigos e perseguidores ou qualquer outra situação de perigo (veja Salmos 27.3; 46.1-3). A direção de Deus na vida de Davi fazia diferença.
Semelhantemente, quando Deus dirige nosso destino não somos sufocados pelo desespero e ansiedade (Mateus 6.25-34; Filipenses 4.6; Hebreus 13.5,6; I Pedro 5.7). Quando Deus dirige a nossa vida somos profundamente gratos a Ele por tudo (I Tessalonicenses 5.18) e nos comportamos com maturidade em relação ao próximo. Alguns exemplos desse último: Por estar ciente da direção de Deus em sua vida foi que Davi poupou a vida de Saul (I Samuel 24). E José do Egito? Sabendo que Deus dirigia o rumo de sua existência, José deixou para Deus as ofensas de seus irmãos ao invés de fazer justiça com as próprias mãos. José perdoou seus irmãos porque viu o propósito de Deus em meio à maldade deles. Davi fez o mesmo com Saul. Nós também podemos fazer o mesmo com o nosso semelhante se de fato reconhecemos a direção de Deus em nossa vida.
Um dos piores males existentes no meio do povo de Deus hoje em dia é a falta do perdão. Esta falta de perdão, por sua vez, é motivada pela falta de compreensão da direção de Deus. Quando entendermos que é Deus quem dirige as grandes e as pequenas coisas do nosso viver e não o acaso, a fatalidade, a sorte ou o azar, e que “todas as coisas cooperam para o bem daqueles que amam a Deus, daqueles que são chamados segundo o seu propósito” (Romanos 8.28), então nunca mais teremos problemas em nosso relacionamento interpessoal porque não teremos mais dificuldade em perdoar quem quer que seja. As pessoas com maior dificuldade em perdoar são aquelas que não conseguem ver Deus na direção de suas vidas.
Depender de Deus em tudo, confiar totalmente nEle e ser dirigidos pelas Suas mãos deveriam ser os nossos maiores ideais todos os dias da nossa vida. Porque na vida o que realmente deve importar ao servo e à serva de Deus não é se os sonhos serão ou não realizados, se haverá ou não muito dinheiro no bolso e saúde para dar e vender durante o ano, mas sim, poder entrar, passar e sair de mais um ano com a mesma certeza de Davi: “Nas tuas mãos, Senhor, estão os meus dias”! Que Deus o (a) abençoe.
A Paz de Cristo
Pastor Marcio Cirilo
__________________________________________________
For years and years the book of Psalms has enriched the spiritual life of God's people. The reason for this is the fact that we identify with the struggles and victories of the psalmists. Many of the experiences of the psalmists are, somehow, our experiences too. But what else has fascinated believers through the ages is the spiritual life of communion with God that led the psalmists. A good example of this spirituality is the prayer of David in Psalm 31, especially the first part of verse 15 which says: "In your hands are my days." Let me share with you preciousness of Psalms.
In a world where people are increasingly interested in themselves, self-confident, but (paradoxically) confused and uncertain about the morrow, that circumstance could approach God and tell Him with the same conviction of David " In your hands are my days "? Consider three aspects.
1) First, we can say "in your hands are my days" when we depend entirely on God.
Only someone who surrenders completely to the care of God is able to declare to the Lord: "In your hands are my days." Only those who live according to God himself can say and sing:
Thee, O Lord, I lack!
Of your support, always!
Oh, give me your blessing!
I aspire to you.
(Dependence - Psalm 120)
One of the greatest expressions of dependence on God is prayer. When we pray we acknowledge before God that we are weak, small and in need of His grace and immeasurable compassion. Psalm 31 is a prayer of David from beginning to end, where verse 15 is the high point of his plea. It's like David said to God: "In your hands are my days because without your help, without your protection and providence without your constant in my life I can not afford to take a single step." This desire for David to be connected to God is also striking in Psalms 42 and 63. However, one of the best illustrations of David's prayer in Psalm 31:15 is at the request of Peter in John 6. After the Lord Jesus had finished delivering the sermon on the bread of life, many who followed Him were offended and abandoned Him. Then Jesus turned to the twelve and asked them if they also wanted to leave him. "Simon Peter answered him: Lord, to whom shall we go? Thou hast the words of eternal life, and we have believed and known that thou art the Holy One of God "(John 6.68). Note the words: "Lord, to whom shall we go?". What Peter meant was exactly this: "There is no other person who can go, there is another person who satisfies the longing of the heart" (G. Hendriksen).
So David and Peter prayed, so should pray everyone who believes that "our sufficiency is from God" (2 Corinthians 3:5).
2) Secondly, we can say with the Psalmist "in your hands are my days" when you truly trust in God.
Who depends wholly on God surely trust Him. David trusted in the Lord absolutely and unconditionally. Notice that verse 15 of Psalm 31 is a reflection of the trust printed in verse 14. While the enemies of David trusted in idols and they dedicated their lives, the psalmist sought the Lord saying: "As for me, I trust you, Lord. I said: Thou art my God. In your hands are my days ... ". There was also a specific problem but God delivered the psalmist: "... deliver me from the hand of my enemies and from my persecutors" (verse 15b). David makes a pun on the term "hands" of verse 15, as if to say: "Deliver my life from the hands of my enemies because my life is in your hands." However, whatever the problem, it was the custom of David totally rely on God to fix it.
Do we have trusted God with the same intensity of the psalmist? We trusted God enough to let Him solve our problems? Often we allow our problems seem bigger than our God. We do not believe that He can resolve them in fact, and then expect Him to solve our way. We dare not tell him to do our will, but God, who is mighty and awesome, probe our hearts and saddened to see that we do not trust Him in truth.
"Help me, Lord, to trust in you so that I do not carry with me those problems that have already given to your care" (W. Kaschel).
3) Last but not least, we can make the words of David, "in your hands are my days," our words, when we recognize God's direction in our lives.
It is interesting to note that David is more than believing in the existence of God. He did not even ask God: "Going forward runs my life." Instead, what he does in verse 15 is "remembering" the Lord that his life is in the hands of God because the Lord is your God now! (Verso14). So David did not need to fear their enemies and persecutors or any other dangerous situation (see Psalm 27.3, 46.1-3). The direction of God in David's life made a difference.
Similarly, when God directs our fate we are not overwhelmed by despair and anxiety (Matthew 6:25-34, Philippians 4:6, Hebrews 13.5,6, I Peter 5:7). When God directs our lives are deeply grateful to him for everything (I Thessalonians 5:18) and behave maturely towards others. Some examples of the latter: By being aware of God's leading in his life was that David spared the life of Saul (I Samuel 24). Joseph of Egypt? Knowing that God directed the course of its existence, Joseph left for God the offenses of their brethren rather than take justice into their own hands. Joseph forgave his brothers because he saw God's purpose in the midst of their wickedness. David did the same with Saul. We can also do the same with our neighbor if indeed we recognize God's direction in our lives.
One of the worst evils existing in the midst of God's people today is lack of forgiveness. This lack of forgiveness, in turn, is motivated by the lack of understanding of God's guidance. When we understand that it is God who directs the big and small things of our life and not chance, fate, luck or chance, and that "all things work together for good to them that love God, to them who are called according to his purpose "(Romans 8:28), then we will never have problems in our interpersonal relationships because they have more difficulty forgiving anyone. People with greater difficulty in forgiving are those who can not see God in the direction of their lives.
Depend on God for everything, trust Him completely and be directed by His hands should be our greatest ideals every day of our lives. Because in life what really should matter to the servant and the servant of God is not whether the dreams are realized or not, whether there will be a lot of money in your pocket and health to spare during the year, but rather, to enter, pass and out of another year with the same certainty of David: "Into thy hands, O Lord, are my days"! May God (to) bless.
The Peace of Christ
Pastor Marcio Cirilo
__________________________________________________
Durante años y años el libro de los Salmos ha enriquecido la vida espiritual del pueblo de Dios. La razón de esto es el hecho de que nos identificamos con las luchas y victorias de los salmistas. Muchas de las experiencias de los salmistas son, de alguna manera, nuestra experiencia también. Pero lo que más ha fascinado a los creyentes a través de las edades es la vida espiritual de la comunión con Dios, que llevó a los salmistas. Un buen ejemplo de esta espiritualidad es la oración de David en el Salmo 31, especialmente la primera parte del versículo 15, que dice: "En tus manos están mis tiempos." Permítanme compartir con ustedes la preciosidad de los Salmos.
En un mundo donde la gente está cada vez más interesados en sí mismos, seguros de sí mismos, pero (paradójicamente) confusa e incierta de la mañana, esta circunstancia podría acercarse a Dios y decirle con la misma convicción de David " En tus manos están mis días "? Consideremos tres aspectos.
1) En primer lugar, podemos decir que "en sus manos son mis días" cuando dependemos totalmente de Dios.
Sólo alguien que se entrega por completo al cuidado de Dios, es capaz de declarar al Señor: "En tus manos están mis tiempos." Sólo los que viven según Dios mismo se puede decir y cantar:
Tú, Señor, que me falta!
Por su apoyo, siempre!
Oh, dame tu bendición!
Aspiro a usted.
(Dependencia - Salmo 120)
Una de las mayores expresiones de dependencia de Dios es la oración. Cuando oramos reconocemos ante Dios que somos débiles, pequeñas y con necesidad de Su gracia y compasión inconmensurable. Salmo 31 es una oración de David de principio a fin, en el versículo 15 es el punto culminante de su declaración de culpabilidad. Es como David le dijo a Dios: "En tus manos están mis días porque sin su ayuda, sin su protección y providencia sin su constante en mi vida que no puedo darse el lujo de dar un solo paso." Este deseo de David para ser conectado a Dios también llama la atención en los Salmos 42 y 63. Sin embargo, uno de los mejores ejemplos de la oración de David en el Salmo 31:15 es a petición de Pedro en Juan 6. Después de que el Señor Jesús terminó el sermón sobre el pan de vida, muchos de los que le siguieron se ofendieron y lo abandonó. Entonces Jesús se volvió a los doce y les preguntó si ellos también querían irse. "Le respondió Simón Pedro: Señor, ¿a quién iremos? Tú tienes palabras de vida eterna, y nosotros hemos creído y conocido que tú eres el Santo de Dios "(Juan 6,68). Observe las palabras: «Señor, ¿donde quién vamos a ir?". Lo que Pedro quiso decir es exactamente esto: "No hay otra persona que pueda ir, hay otra persona que satisface el anhelo del corazón" (G. Hendriksen).
Así que David y Pedro oraron, por lo que debe orar todo el que cree que "nuestra competencia proviene de Dios" (2 Corintios 3:05).
2) En segundo lugar, podemos decir con el salmista: "En tus manos están mis días" cuando realmente confía en Dios.
Quien depende completamente de Dios seguramente confían en él. David confió en el Señor absoluta e incondicionalmente. Note que el versículo 15 del Salmo 31 es un reflejo de la confianza impresa en el verso 14. Mientras los enemigos de David confía en los ídolos y ellos dedicaron sus vidas, el salmista buscó al Señor diciendo: "En cuanto a mí, yo confío en ti, Señor. Dije: Tú eres mi Dios. En tus manos están mis días ... ". También hubo un problema específico, sino Dios entregó el salmista: "... me librará de la mano de mis enemigos y de mis perseguidores" (v. 15b). David hace un juego de palabras con el término "manos" del versículo 15, como diciendo: "Libra mi vida de la mano de mis enemigos, porque mi vida está en tus manos." Sin embargo, sea cual sea el problema, que era la costumbre de David totalmente confiar en Dios para arreglarlo.
¿Nos hemos confiado en Dios con la misma intensidad del salmista? Confiamos en Dios lo suficiente para permitirle que resolver nuestros problemas? Con frecuencia permitimos que nuestros problemas parecen más grandes que nuestro Dios. No creemos que Él pueda resolverlos, de hecho, y luego esperar que Él resuelve nuestro camino. No nos atrevemos a decir lo que hacer nuestra voluntad, sino a Dios, que es poderoso y temible, exploramos nuestros corazones y entristecidos al ver que no confiamos en Él en verdad.
"Ayúdame, Señor, a confiar en ti para que yo no llevo conmigo los problemas que ya se han entregado a su cuidado" (W. Kaschel).
3) Por último, pero no menos importante, podemos hacer que las palabras de David, "en sus manos son mis días," nuestras palabras, cuando reconocemos la dirección de Dios en nuestras vidas.
Es interesante notar que David es más que creer en la existencia de Dios. Ni siquiera le pidió a Dios: "En el futuro va mi vida." En cambio, lo que hace en el versículo 15 es "recordar" al Señor que su vida está en las manos de Dios, porque el Señor es tu Dios ahora! (Verso14). Así que David no tenía que temer a sus enemigos y perseguidores o cualquier otra situación peligrosa (ver Salmo 27.3, 46,1-3). La dirección de Dios en la vida de David hizo una diferencia.
Del mismo modo, cuando Dios dirige nuestro destino no nos sentimos abrumados por la desesperación y la ansiedad (Mateo 6:25-34, Filipenses 4:06, Hebreos 13.5,6, I Pedro 5:07). Cuando Dios dirige nuestras vidas están profundamente agradecidos por todo lo que (I Tesalonicenses 5:18) y se comportan con madurez hacia los demás. Algunos ejemplos de esto último: al estar conscientes de la dirección de Dios en su vida fue que David le perdonó la vida de Saúl (I Samuel 24). José de Egipto? Sabiendo que Dios dirige el curso de su existencia, Joseph fue a Dios las ofensas de sus hermanos en lugar de tomar la justicia en sus propias manos. José perdonó a sus hermanos porque vio el propósito de Dios en medio de su maldad. David hizo lo mismo con Saúl. También podemos hacer lo mismo con nuestro vecino si es que reconocemos la dirección de Dios en nuestras vidas.
Uno de los peores males que hoy existen en el medio del pueblo de Dios es la falta de perdón. Esta falta de perdón, a su vez, está motivada por la falta de comprensión de la guía de Dios. Cuando entendemos que Dios es el que dirige las grandes y pequeñas cosas de nuestra vida y no de la casualidad, el destino, la suerte o la casualidad, y que "todas las cosas ayudan a bien a los que aman a Dios, a los que se les llama conforme a su propósito "(Romanos 8:28), entonces nunca vamos a tener problemas en nuestras relaciones interpersonales, ya que tienen más dificultades para perdonar a nadie. Las personas con mayores dificultades para perdonar son los que no pueden ver a Dios en el sentido de sus vidas.
Depender de Dios para todo, confiar en Él completamente y estar dirigida por Sus manos deben ser nuestros más grandes ideales cada día de nuestras vidas. Porque en la vida lo que realmente debería importar al siervo y al siervo de Dios no es si los sueños se realizan o no, si va a haber un montón de dinero en el bolsillo y la salud de sobra durante el año, sino más bien, para entrar, pasar y de un año con la misma certeza de David: "En tus manos, Señor, son mi día!" Que Dios (a) bendiga.
La paz de Cristo
Pastor Marcio Cirilo
__________________________________________________
Pendant des années, le livre des Psaumes a enrichi la vie spirituelle du peuple de Dieu. La raison à cela est le fait que nous nous identifions avec les luttes et les victoires du psalmiste. Bon nombre des expériences des auteurs des psaumes sont, en quelque sorte, nos expériences aussi. Mais quoi d'autre a fasciné les croyants à travers les âges est la vie spirituelle de la communion avec Dieu qui conduit les auteurs des psaumes. Un bon exemple de cette spiritualité est la prière de David dans le Psaume 31, en particulier la première partie du verset 15 qui dit: «En tes mains sont mes jours." Permettez-moi de partager avec vous préciosité des Psaumes.
Dans un monde où les gens sont de plus en plus intéressés par eux-mêmes, confiance en soi, mais (paradoxalement) confuse et incertaine du lendemain, cette circonstance ne pouvait s'approcher de Dieu et lui dire avec la même conviction de David " Dans vos mains sont mes jours "? Prenons trois aspects.
1) Tout d'abord, nous pouvons dire "dans vos mains sont mes jours" quand nous dépendons entièrement de Dieu.
Seul celui qui s'abandonne totalement à la garde de Dieu est en mesure de déclarer au Seigneur: «En tes mains sont mes jours." Seuls ceux qui vivent selon Dieu lui-même peut dire et chanter:
Toi, ô Seigneur, je manque!
De votre soutien, toujours!
Oh, donnez-moi votre bénédiction!
J'aspire à vous.
(Dépendance - Psaume 120)
Une des plus grandes expressions de la dépendance de Dieu est la prière. Quand nous prions, nous reconnaissons devant Dieu que nous sommes faibles, petit et a besoin de sa grâce et de compassion incommensurable. Psaume 31 est une prière de David, du début à la fin, où le verset 15 est le point de son plaidoyer de haut. C'est comme David dit à Dieu: ". Dans vos mains sont mes jours parce que sans votre aide, sans votre protection et la providence sans votre constante dans ma vie, je ne peux pas se permettre de prendre une seule étape" Ce désir de David pour être relié à Dieu est aussi frappant dans les Psaumes 42 et 63. Cependant, l'une des meilleures illustrations de la prière de David dans le Psaume 31:15 C'est à la demande de Pierre dans Jean 6. Après que le Seigneur Jésus eut fini de prononcer le sermon sur le pain de vie, beaucoup de ceux qui l'ont suivi ont été offensés et l'abandonnèrent. Alors Jésus se tourna vers les douze et leur a demandé s'ils voulaient également lui laisser. »Simon-Pierre lui répondit: Seigneur, à qui irions-nous? Tu as les paroles de la vie éternelle, et nous avons cru et connu que tu es le Saint de Dieu »(Jn 6,68). Notez les mots: «Seigneur, à qui irions-nous?". Ce que Pierre voulait dire exactement ceci: «Il n'y a personne d'autre qui peut aller, il ya une autre personne qui satisfait le désir du cœur» (G. Hendriksen).
Alors David et Peter ont prié, devrait donc prier tous ceux qui croient que «notre capacité vient de Dieu" (2 Corinthiens 3:5).
2) Deuxièmement, nous pouvons dire avec le Psalmiste "dans vos mains sont mes jours" lorsque vous vraiment confiance en Dieu.
Qui dépend entièrement de Dieu sûrement lui faire confiance. David confiance dans le Seigneur absolue et inconditionnelle. Remarquez que le verset 15 du Psaume 31 est un reflet de la confiance imprimé au verset 14. Alors que les ennemis de David confiance dans les idoles et ils ont consacré leur vie, le psalmiste a cherché le Seigneur en disant: «Quant à moi, j'ai confiance en vous, Seigneur. J'ai dit: Tu es mon Dieu. Dans vos mains sont mes jours ... ". Il y avait aussi un problème spécifique, mais Dieu a délivré le psalmiste: «... délivre-moi de la main de mes ennemis et de mes persécuteurs" (verset 15b). David fait un jeu de mots sur le terme «mains» du verset 15, comme pour dire: ". Livrer ma vie entre les mains de mes ennemis parce que ma vie est entre vos mains" Cependant, quel que soit le problème, il était de coutume de David totalement compter sur Dieu pour y remédier.
Est-ce que nous avons confiance en Dieu avec la même intensité du psalmiste? Nous avons confiance en Dieu assez pour le laisser résoudre nos problèmes? Souvent, nous permettons à nos problèmes semblent plus grands que notre Dieu. Nous ne croyons pas qu'il ne peut les résoudre en fait, et puis attendre de lui pour résoudre notre chemin. Nous n'osons pas lui dire de faire notre volonté, mais Dieu, qui est puissant et impressionnant, sonder nos cœurs et attristés de voir que nous n'avons pas confiance en lui dans la vérité.
«Aide-moi, Seigneur, à avoir confiance en vous afin que je ne porte pas avec moi les problèmes qui ont déjà donné à votre charge» (W. Kaschel).
3) Last but not least, nous pouvons faire les paroles de David, "dans vos mains sont mes jours», nos paroles, lorsque nous reconnaissons la direction de Dieu dans nos vies.
Il est intéressant de noter que David est plus que de croire en l'existence de Dieu. Il n'a même pas demandé à Dieu: «À l'avenir dirige ma vie." Au lieu de cela, ce qu'il fait dans le verset 15 est «souvenir» du Seigneur que sa vie est entre les mains de Dieu, parce que le Seigneur est votre Dieu maintenant! (Verso14). Alors David n'a pas besoin de craindre leurs ennemis et les persécuteurs ou toute autre situation dangereuse (cf. Ps 27,3, 46,1 à 3). La direction de Dieu dans la vie de David a fait une différence.
De même, lorsque Dieu dirige notre destin nous ne sommes pas submergés par le désespoir et l'angoisse (Matthieu 6:25-34, Philippiens 4:6 Hébreux 13.5,6, I Pierre 5:7). Quand Dieu dirige nos vies sont profondément reconnaissants envers lui pour tout (I Thessaloniciens 5.18) et se comportent mûrement envers les autres. Quelques exemples de ces derniers: en étant conscient de la direction de Dieu dans sa vie, c'est que David a épargné la vie de Saül (I Samuel 24). Joseph d'Egypte? Sachant que Dieu a dirigé le cours de son existence, Joseph partit pour Dieu les infractions de leurs frères plutôt que de se faire justice dans leurs propres mains. Joseph a pardonné à ses frères parce qu'il a vu le dessein de Dieu au milieu de leur méchanceté. David a fait de même avec Saul. Nous pouvons également faire la même chose avec notre voisin si en effet nous reconnaissons la direction de Dieu dans nos vies.
L'un des pires maux qui existent dans le milieu du peuple de Dieu aujourd'hui est le manque de pardon. Ce manque de pardon, à son tour, est motivée par le manque de compréhension de la direction de Dieu. Lorsque nous comprenons que c'est Dieu qui dirige les petites et grandes choses de notre vie et non le hasard, le destin, la chance ou le hasard, et que «toutes choses concourent au bien de ceux qui aiment Dieu, de ceux qui sont appelés selon son dessein »(Romains 8:28), alors nous ne pourrons jamais avoir des problèmes dans nos relations interpersonnelles parce qu'ils ont plus de difficulté à pardonner à quelqu'un. Les personnes ayant plus de difficulté à pardonner sont ceux qui ne peuvent pas voir Dieu dans le sens de leur vie.
Dépendre de Dieu pour tout, de lui faire confiance complètement et être dirigée par ses mains devraient être nos plus grands idéaux chaque jour de nos vies. Parce que dans la vie ce ne devrait vraiment d'importance pour le serviteur et le serviteur de Dieu n'est pas de savoir si les rêves se réalisent ou non, il y aura beaucoup d'argent dans votre poche et la santé d'épargner au cours de l'année, mais plutôt d'entrer, passer et sur une autre année avec la même certitude de David: «En tes mains, Seigneur, tu es ma vie"! Que Dieu (à) bénisse.
La paix du Christ
Pastor Marcio Cirilo
__________________________________________________
साल और साल के लिए भजन की पुस्तक भगवान के लोगों के आध्यात्मिक जीवन को समृद्ध बनाया है. इस के लिए कारण है कि हम psalmists के संघर्ष और जीत के साथ की पहचान है कि इस तथ्य है. Psalmists के अनुभवों से कई लोग अपने अनुभवों को भी, किसी भी तरह, कर रहे हैं. लेकिन और क्या उम्र के माध्यम से विश्वासियों मोहित हो गया है psalmists नेतृत्व कि भगवान के साथ ऐक्य की आध्यात्मिक जीवन है. इस आध्यात्मिकता का एक अच्छा उदाहरण भजन 31, कहते हैं जो पद 15 में से विशेष रूप से पहले भाग में दाऊद की प्रार्थना है: ". अपने हाथों में मेरे दिन हैं" भजन की आप अत्युत्कृष्टता के साथ साझा करते हैं.
"लोगों को तेजी से, अपने आप में रुचि आत्म विश्वास, लेकिन (विडंबना) उलझन में है और कल के बारे में अनिश्चित हैं, दुनिया में जहां, उस परिस्थिति भगवान संपर्क कर सकते हैं और दाऊद की इसी विश्वास के साथ उसे बताना आपके हाथ में मेरे दिन "कर रहे हैं? तीन पहलुओं पर विचार करें.
1) सबसे पहले, हम हम भगवान पर पूरी तरह निर्भर जब "अपने हाथ में मेरे दिन हैं" कह सकते हैं.
भगवान का ध्यान करने के लिए पूरी तरह से समर्पण ही है जो किसी को भगवान की घोषणा करने में सक्षम है: "अपने हाथ में मेरे दिनों कर रहे हैं." केवल भगवान के अनुसार जो लोग रहते हैं खुद को कहते हैं और गा सकते हैं:
तुमको, हे भगवान, मैं कमी!
अपने समर्थन की, हमेशा!
ओह, मुझे अपना आशीर्वाद दे!
मैं आप की ख्वाहिश.
(निर्भरता - भजन 120)
भगवान पर निर्भरता की सबसे बड़ी अभिव्यक्ति की एक प्रार्थना है. हम प्रार्थना करते हैं कि हम कमजोर, छोटे और उनकी कृपा और अथाह दया की जरूरत होती है कि भगवान के सामने स्वीकार करते हैं. भजन 31 कविता 15 उसकी दलील का चरम बिंदु है जहां, शुरू से अंत तक दाऊद का एक प्रार्थना है. यह दाऊद ने परमेश्वर से कहा की तरह है: ". अपने हाथों में मेरे दिन क्योंकि आपकी मदद के बिना, अपनी सुरक्षा और प्रोविडेंस के बिना मैं एक भी कदम उठाने का जोखिम नहीं उठा सकता है मेरे जीवन में अपने लगातार बिना कर रहे हैं" भगवान से जुड़े होने की दाऊद ने यह इच्छा भजन 42 और 63 में भी हड़ताली है. हालांकि, भजन 31:15 में दाऊद की प्रार्थना का सबसे अच्छा चित्र में से एक जॉन 6 में पीटर के अनुरोध पर है. प्रभु यीशु जीवन की रोटी पर प्रवचन दे रहे थे समाप्त हो गया था, उसके पीछे कई जो उसे नाराज है और छोड़ दिया गया. तब यीशु ने बारह में बदल गया है और वे भी उसे छोड़ना चाहते थे तो उनसे कहा था. "शमौन पतरस ने उस को उत्तर: हम किसके लिए भगवान, चलें? तू अनन्त जीवन के शब्दों hast, और हम भगवान के पवित्र "(जॉन 6.68) माना जाता है और तू है कि जाना जाता है. "हे प्रभु, जिसे हम चलें करने के लिए?": शब्दों को नोट करें. पीटर वास्तव में यह क्या मतलब था: (जी Hendriksen) "जा सकते हैं, जो कोई अन्य व्यक्ति नहीं है, दिल की लालसा को संतुष्ट करता है, जो किसी अन्य व्यक्ति नहीं है".
डेविड और पीटर प्रार्थना की तो, तो "हमारे प्रचुरता भगवान से है" (2 कुरिन्थियों 3:5) का मानना है कि हर कोई है जो प्रार्थना करनी चाहिए.
2) दूसरे, हम तुम सच में भगवान में विश्वास "जब मेरे दिन हैं आपके हाथ में" भजन बनानेवाला के साथ कह सकते हैं.
कौन भगवान पर पूरी तरह निर्भर करता है निश्चित रूप से उस पर विश्वास. डेविड पूरी तरह से और बिना शर्त भगवान में विश्वास किया. भजन 31 का पद 15 पद 14 में मुद्रित विश्वास का एक प्रतिबिंब है कि सूचना है. "मेरे लिए, मैं, भगवान तुम पर भरोसा है: दाऊद के दुश्मनों मूर्तियों में भरोसा है और वे अपने जीवन को समर्पित करते हैं, भजन बनानेवाला कह प्रभु की मांग की. मैंने कहा: तू मेरे भगवान. आपके हाथ में मेरे दिनों कर रहे हैं ... ". वहाँ भी एक विशिष्ट समस्या थी, लेकिन भगवान भजन बनानेवाला छुड़ाया: (कविता 15b) "... मेरे शत्रुओं के हाथ से और मेरी अत्याचारी से मुझे देने". अगर कहने के रूप में दाऊद, पद 15 के शब्द "हाथ" पर एक यमक बनाता है: ". मेरे दुश्मनों के हाथों से मेरे जीवन उद्धार मेरे जीवन आपके हाथों में है क्योंकि" हालांकि, जो भी समस्या है, यह पूरी तरह से इसे ठीक करने के लिए भगवान पर भरोसा दाऊद का रिवाज था.
हम स्तोत्रकार का एक ही तीव्रता के साथ भगवान पर भरोसा है? हम उसे हमारी समस्याओं को हल करने के लिए पर्याप्त भगवान पर भरोसा? अक्सर हम अपनी समस्याओं हमारी भगवान से भी बड़ा लगता है की अनुमति देते हैं. हम वह वास्तव में उन्हें हल कर सकते हैं, का मानना है कि, और फिर उसे हमारे रास्ते को हल करने की उम्मीद नहीं है. हम हमारी इच्छा कर उसे बताने की हिम्मत नहीं है, लेकिन शक्तिशाली और भयानक है भगवान, जो हमारे दिल की जांच और हम सच में उस पर विश्वास नहीं है कि देखने के लिए दुखी है.
(डब्ल्यू Kaschel) "मैं मेरे साथ पहले से ही अपनी देखभाल के लिए दे दिया है कि उन समस्याओं को लेकर नहीं है कि इतनी है कि आप में विश्वास करने के लिए, भगवान मेरी मदद करो".
हम अपने जीवन में भगवान की दिशा को पहचान जब 3) लेकिन कम से कम नहीं, हम दाऊद के शब्दों में, कर सकते हैं, हमारे शब्दों "आपके हाथ में है, मेरे दिन हैं".
यह डेविड भगवान के अस्तित्व में विश्वास की तुलना में अधिक है कि दिलचस्प है ध्यान दें. उन्होंने कहा कि भगवान भी नहीं पूछा था: "आगे जा रहे हैं मेरे जीवन चलता है." भगवान अब अपने परमेश्वर है क्योंकि इसके बजाय, वह पद 15 में क्या करता है, उसका जीवन भगवान के हाथ में है कि भगवान "को याद" है! (Verso14). तब दाऊद ने अपने दुश्मनों और अत्याचारी या किसी अन्य खतरनाक स्थिति (भजन 27.3, 46.1-3 देखें) डरने की जरूरत नहीं थी. दाऊद के जीवन में भगवान की दिशा में एक अंतर बना दिया.
इसी तरह, भगवान हमारे भाग्य का निर्देशन जब हम (मैथ्यू 6:25-34, फिलिप्पियों -4:6, इब्रियों 13.5,6, मैं पीटर 5:7) निराशा और चिंता से अभिभूत नहीं कर रहे हैं. भगवान हमारे जीवन में सब कुछ (मैं थिस्सलुनीकियों 5:18) के लिए उसे करने के लिए बहुत आभारी हैं और दूसरों के प्रति maturely व्यवहार करते निर्देशन करते हैं. बाद के कुछ उदाहरण: भगवान के अपने जीवन में अग्रणी के बारे में पता किया जा रहा से दाऊद शाऊल (मैं शमूएल 24) के जीवन बख्शा था. मिस्र के यूसुफ? भगवान अपने अस्तित्व के पाठ्यक्रम को निर्देश दिया है कि यह जानते हुए, यूसुफ भगवान के लिए छोड़ दिया है उनके भाइयों का अपमान नहीं बल्कि अपने ही हाथों में न्याय लेने से. वह अपनी दुष्टता के बीच में भगवान का उद्देश्य देखा क्योंकि यूसुफ ने अपने भाइयों को माफ कर दिया. दाऊद शाऊल के साथ वही किया. वास्तव में हम अपने जीवन में भगवान की दिशा पहचान अगर हम भी अपने पड़ोसी के साथ वही कर सकता है.
आज भगवान के लोगों के बीच में मौजूदा सबसे खराब बुराइयों में से एक माफी की कमी है. क्षमा का अभाव, बारी में, भगवान के मार्गदर्शन की समझ की कमी से प्रेरित है. हम यह बड़े और छोटे हमारे जीवन की बातें और नहीं मौका, भाग्य, किस्मत या संयोग, और सब बातें उन से प्यार भगवान, कहा जाता है कि अच्छे के लिए उन्हें एक साथ काम है कि "जो निर्देशन भगवान समझते हैं कि जब वे और अधिक कठिनाई किसी को क्षमा करने की है क्योंकि उसका उद्देश्य "(रोमन 8:28) के अनुसार, तो हम हमारे पारस्परिक संबंधों में समस्या नहीं होगी. क्षमा करने में अधिक कठिनाई के साथ लोगों को उनके जीवन की दिशा में भगवान के दर्शन नहीं कर सकते हैं कर रहे हैं.
सब कुछ के लिए भगवान पर निर्भर करते हैं, पूरी तरह से उस पर भरोसा है और उसके हाथ से निर्देशित किया हमारे जीवन के हर दिन हमारी सबसे बड़ी आदर्शों होना चाहिए. जीवन में वास्तव में क्या सेवक को बात करनी चाहिए और भगवान का सेवक वहाँ अपनी जेब और वर्ष के दौरान अतिरिक्त करने के लिए स्वास्थ्य में बहुत सारा पैसा होगा, बल्कि, प्रवेश करने के लिए, पारित किया जाए, न सपनों को महसूस कर रहे हैं कि क्या है या नहीं है क्योंकि और बाहर दाऊद का ही निश्चय के साथ एक और वर्ष के: "तेरा हाथ में, हे प्रभु, मेरे दिन हैं!" मई भगवान (के लिए) आशीर्वाद दे.
मसीह की शांति
पादरी मार्शियो सिरिल
Pastor Marcio Cirilo
__________________________________________________
Seit Jahren das Buch der Psalmen hat das geistige Leben des Volkes Gottes bereichert. Der Grund dafür ist die Tatsache, dass wir mit den Kämpfen und Siegen der Psalmisten zu identifizieren. Viele von den Erfahrungen der Psalmisten sind, irgendwie, unsere Erfahrungen auch. Aber was fasziniert die Gläubigen durch die Jahrhunderte ist das spirituelle Leben der Gemeinschaft mit Gott, die den Psalmisten geführt. Ein gutes Beispiel dieser Spiritualität ist das Gebet von David in Psalm 31, vor allem der erste Teil von Vers 15, sagt: ". In deine Hände sind meine Tage" Lassen Sie mich mit Ihnen teilen Kostbarkeit des Psalms.
In einer Welt, wo die Menschen sind zunehmend daran interessiert, selbst, selbstbewusst, aber (paradoxerweise) verwirrt und unsicher über die morgen, könnte dieser Umstand zu Gott kommen und ihm sagen, mit der gleichen Überzeugung von David " In Ihren Händen sind meine Tage "? Betrachten wir drei Aspekte.
1) Zunächst können wir sagen, "in Ihren Händen sind meine Tage", wenn wir ganz auf Gott zu verlassen.
Nur jemand, der völlig hingibt der Sorge Gottes ist in der Lage, auf den Herrn zu erklären: "In deine Hände sind meine Tage." Nur diejenigen, die nach dem Willen Gottes zu leben selbst kann sagen und singen:
Dir, o Herr, mir fehlt!
Ihrer Unterstützung, immer!
Oh, gib mir deinen Segen!
Ich strebe an Sie.
(Dependence - Psalm 120)
Einer der größten Ausdrücke der Abhängigkeit von Gott ist das Gebet. Wenn wir beten wir anerkennen, dass wir vor Gott schwach, klein und in der Notwendigkeit seiner Gnade und unermesslichen Mitgefühls sind. Psalm 31 ist ein Gebet des David von Anfang bis Ende, wo Vers 15 ist der Höhepunkt von seinem Plädoyer. Es ist wie David sprach zu Gott: ". In deine Hände sind meine Tage, denn ohne Ihre Hilfe, ohne Ihren Schutz und Vorsehung ohne Ihre Konstante in meinem Leben kann ich nicht leisten, einen Schritt zu gehen" Dieser Wunsch nach David zu Gott verbunden ist auch in den Psalmen 42 und 63 auffällig. Allerdings ist eine der besten Darstellungen von David Gebet in Psalm 31:15 auf Antrag des Petrus in Johannes 6. Nachdem der Herr Jesus geendet hatte die Predigt über das Brot des Lebens, waren viele, die ihm folgten beleidigt und ihn verlassen. Jesus aber wandte sich an den zwölf und fragte sie, ob sie wollten auch, ihn zu verlassen. "Simon Petrus antwortete ihm: Herr, zu wem sollen wir gehen? Du hast Worte des ewigen Lebens, und wir haben geglaubt und erkannt, daß du bist der Heilige Gottes "(Joh 6,68). Beachten Sie die Worte: "Herr, zu wem wir gehen müssen?". Was Peter meinte, war genau dies: "Es gibt keine andere Person, die gehen können, gibt es eine andere Person, die die Sehnsucht des Herzens erfüllt" (G. Hendriksen).
So David und Peter betete, sollte so beten alle, dass "unsere Tüchtigkeit ist von Gott" (2. Korinther 3,5) glaubt.
2) Zweitens können wir mit dem Psalmisten sagen: "in Ihren Händen sind meine Tage", wenn Sie wirklich auf Gott zu vertrauen.
Wer hängt sich ganz auf Gott sicherlich Ihm vertrauen. David vertraute auf den Herrn absolut und bedingungslos. Beachten Sie, dass Vers 15 von Psalm 31 ein Spiegelbild des Vertrauens in Vers 14 gedruckt ist. Während die Feinde Davids in Götzen vertrauen und sie ihr Leben gewidmet, suchte der Psalmist den Herrn sagen: "Was mich betrifft, ich vertraue dir, Herr. Ich sagte: Du bist mein Gott. In Ihren Händen sind meine Tage ... ". Es gab auch ein spezifisches Problem, aber Gott gab dem Psalmisten: "... rette mich aus der Hand meiner Feinde und von meinen Verfolgern" (Vers 15b). David macht eine Anspielung auf den Begriff "Hände" von Vers 15, als wolle er sagen: ". Deliver mein Leben aus den Händen meiner Feinde, weil mein Leben ist in Ihren Händen" Doch was auch immer das Problem, war es der Brauch, David ganz auf Gott verlassen, um es zu beheben.
Haben wir Gott mit der gleichen Intensität des Psalmisten vertrauenswürdig? Wir vertrauten Gott genug, um ihm unsere Probleme zu lösen? Oft lassen wir unsere Probleme scheinen größer als unser Gott. Wir glauben nicht, dass Er kann sie in der Tat zu beheben, und dann erwarten, dass er uns auf den Weg zu lösen. Wir dürfen ihm nicht sagen, unseren Willen zu tun, sondern Gott, der mächtig und genial ist, sondieren unsere Herzen und traurig zu sehen, dass wir ihm nicht vertrauen in Wahrheit.
"Hilf mir, Herr, in dir so vertrauen, dass ich nicht mit mir herumtragen, diese Probleme, die bereits auf Ihrer Obhut gegeben haben" (W. Kaschel).
3) Last but not least, können wir die Worte von David, machen "in Ihren Händen sind meine Tage", unsere Worte, wenn wir Gottes Führung in unserem Leben zu erkennen.
Es ist interessant festzustellen, dass David mehr als den Glauben an die Existenz Gottes ist. Er wusste nicht einmal Gott bitten: "Zukünftig läuft meines Lebens." Stattdessen wird, was er in Vers 15 heißt "Erinnern" den Herrn, dass sein Leben in der Hand Gottes ist, weil der Herr ist dein Gott jetzt! (Verso14). So David nicht brauchen, um ihre Feinde und Verfolger oder andere gefährliche Situation (vgl. Ps 27,3, 46,1-3) fürchten. Die Richtung der Gott in Davids Leben einen Unterschied gemacht.
Ebenso, wenn Gott unser Schicksal lenkt uns nicht von Verzweiflung und Angst überwältigt (Matthäus 6,25-34, Philipper 4:6, Hebräer 13.5,6, I Petrus 5:7). Wenn Gott lenkt unser Leben sind ihm zutiefst dankbar für alles (I Thessalonicher 5,18) und verhalten sich reiflich gegenüber anderen. Einige Beispiele der letzteren: Durch die Kenntnis von Gottes Führung in seinem Leben war, dass David das Leben Sauls (I Samuel 24) verschont. Joseph von Ägypten? Zu wissen, dass Gott den Verlauf ihres Bestehens gerichtet, verließ Joseph für Gott die Straftaten ihrer Brüder, anstatt die Gerechtigkeit in die eigenen Hände. Joseph verzieh seinen Brüdern, weil er Gottes Plan sah in der Mitte ihrer Bosheit. David tat das gleiche mit Saul. Wir können auch das Gleiche tun mit unserem Nachbarn, wenn wir in der Tat Gottes Führung in unserem Leben zu erkennen.
Eines der schlimmsten Übel bestehende inmitten des Volkes Gottes heute ist der Mangel an Vergebung. Dieser Mangel an Vergebung, die wiederum wird durch den Mangel an Verständnis für Gottes Führung motiviert. Wenn wir verstehen, dass Gott es ist, die großen und kleinen Dinge unseres Lebens und nicht Zufall, Schicksal, Glück oder Zufall, und dass "alle Dinge zum Besten dienen, denen, die Gott lieben, sie, die berufen sind lenkt ist nach dem Vorsatz "(Römer 8,28), dann werden wir nie Probleme in unseren zwischenmenschlichen Beziehungen, weil sie mehr Schwierigkeiten vergeben jemand. Menschen mit größeren Schwierigkeiten in nachsichtig sind, die nicht sehen können, Gott in die Richtung ihres Lebens.
Verlassen Sie sich auf Gott für alles, sollte ihm vertrauen vollständig und durch seine Hände gerichtet werden unsere größte Ideale jeden Tag unseres Lebens. Weil im Leben, was sollte wirklich zu dem Knecht: Rolle und der Diener Gottes ist nicht, ob die Träume realisiert werden oder nicht, ob es eine Menge Geld in der Tasche und Gesundheit im Laufe des Jahres zu schonen, sondern vielmehr, zu betreten, passieren und von einem weiteren Jahr mit der gleichen Gewissheit David: "In deine Hände, Herr, sind meine Tage!" Möge Gott (to) zu segnen.
Der Friede Christi
Pastor Marcio Cirilo
__________________________________________________
好多年的書詩篇豐富了神的子民的精神生活。這樣做的原因是查明的事實，我們的鬥爭和勝利的詩人。許多詩人的經驗是，不知何故，我們的經驗。但是什麼迷住了千古的信徒帶領詩人的精神生活與天主共融。這種靈性是一個很好的例子祈禱大衛在詩篇31篇，特別是第一部分第15節說：“在你手裡有我的日子。”讓我一起分享你珍貴的詩篇。
在一個世界裡，人們越來越關注自己，自信，但矛盾的混亂和不確定的明天，這種情況可能會接近上帝和大衛告訴他同樣的信念“在你手裡有我的日子“？考慮三個方面。
1）首先，我們可以說：“你的手是我的天”，當我們完全依賴於上帝。
只有那些完全投降神的照顧是可以申報的主：“在你手裡有我的日子。”只有那些誰住照著神自己也說和唱：
你，主啊，我沒有！
您的支持，永遠！
哦，給我的祝福！
我渴望你。
（依賴 - 詩篇120篇）
其中一個最偉大的表達對神的依賴祈禱。當我們祈禱，我們承認上帝面前，我們是弱，小，並在需要他的恩典和無量慈悲。詩篇31篇是大衛的祈禱，從開始到結束，其中15節為他求情的高點。這就像大衛對神說：“你的手是我的日子，因為沒有你的幫助，沒有你的保護和天意沒有你不斷在我的生活，我不能拿得起一個單一的步驟。”這個願望被連接到神是大衛在詩篇42和63也同樣引人注目。然而，大衛在詩篇31:15的祈禱最好的例證之一是在約翰福音6彼得的請求。之後，主耶穌講完提供講道生命的糧，得罪了許多人跟著他拋棄了他。耶穌轉過身來的十二問他們，如果他們也想離開他。 “西門彼得回答說：主啊，誰應我們去嗎？祢永生的話，我們相信和知道你的藝術聖地之一的神“（約6.68）。注意的話：“主啊，我們去誰？”。什麼彼得的意思是，正是這一點：“有沒有其他的人可以去，還有另外一個人滿足的渴望的心”（G.亨德里克森）。
於是大衛和彼得禱告，所以大家應該祈禱他認為，“我們是從自給自足的神”（哥林多前書3:5）。
2）其次，我們可以說與詩人“在你的手中，是我的天”，當你真正相信上帝。
誰完全取決於上帝一定相信他。大衛相信主絕對和無條件的。注意詩篇31篇15節是反映了印在14節的信任。雖然大衛的敵人信任的偶像，他們奉獻出自己的生命，詩人尋求耶和華說：“至於我，我信任你，主。我說：你是我的神。在你手裡有我的天......“。還有一個具體的問題，但上帝交付詩人：“......救我脫離我的仇敵的手和我的迫害者”（詩句15B）。大衛成了名符其實的“手”的第15節，彷彿在說：“從我的敵人之手，救我的生命，因為我的生活是在你的手中。”然而，任何的問題，這是大衛的習俗完全依靠上帝來修復它。
我們相信神同樣強度的詩人嗎？我們相信上帝，足以讓他解決我們的問題呢？通常情況下，我們允許我們的問題似乎比我們的神。我們不相信他可以解決這些問題，其實，再指望他來解決我們的方式。我們不敢告訴他做我們的意志，但上帝，誰是威武可畏，探討我們的心和痛心地看到，我們不相信他在真理。
“幫幫我吧，上帝，信任你，所以，我不會把我的那些問題，已經給您的關懷”（W. Kaschel）。
3）最後，但並非最不重要的，我們可以使大衛的話，“在你的手中，是我的天，”我們的話，在我們的生活中，當我們認識到神的方向。
有趣的是，要注意的是大衛是多相信神的存在。他甚至沒有問上帝：“展望未來，運行我的生活。”相反，他所做的第15節中的“回憶”的主，他的生活是在神的手中，因為耶和華你的神，現在！ （Verso14）。於是，大衛沒有必要擔心他們的敵人和迫害或任何其他危險情況（見詩篇27.3，46.1-3）。神在大衛的生活的方向作出了區別。
同樣，當上帝指示我們的命運，我們不會因絕望和焦慮不堪重負（馬太福音6:25-34，腓立比書4:6，希伯來書13.5,6，我彼得前書5:7）。當上帝指示我們的生活都深深感激他的一切（帖撒羅尼迦前書5:18）和成熟的行為對待他人。後者的例子：知道神的領導在他的生活中是大衛倖免生活掃羅（撒母耳記上24）。埃及的約瑟？ ，知道上帝指示的過程中，它的存在，約瑟夫離開上帝的罪行，他們的弟兄，而不是採取正義掌握在自己手中。約瑟原諒了他的兄弟，因為他看到了上帝的旨意，在他們的邪惡之中。掃羅，大衛做了同樣的。我們也可以做同樣的與我們的鄰居，如果我們確實在我們的生活中認識神的方向。
今天神的子民中間存在的最嚴重的罪惡之一是缺乏寬恕。寬恕這種缺乏，反過來，是出於缺乏理解神的指引。當我們明白，這是誰指使的大，小的事情，我們的生活，而不是偶然的機會，命運，運氣或機會，而“萬物攜手合作，對他們好，愛上帝，他們被稱為神根據他的目的“（羅馬書8:28），那麼我們將永遠不會有問題，在我們的人際關係，因為他們有更多的困難寬恕任何人。更大的困難寬容的人是那些誰也看不出上帝在他們的生活的方向。
依靠神的一切，完全信任他，由他的手應該是我們最偉大的理想，我們的生活的每一天。因為在生活中真正應該不要緊的僕人和上帝的僕人是不是夢想是否實現或沒有，是否會有一個口袋和健康不遺餘力年內，很多錢，而是，進入，通過出相同確定性大衛：“把你的手，主阿，為期一年，是我的天！”願上帝（地）祝福。
基督的和平
馬爾西奧·西里爾牧師
Pastor Marcio Cirilo
__________________________________________________
Vir jare en jare is die boek van die Psalms het verryk die geestelike lewe van God se mense. Die rede hiervoor is die feit dat ons identifiseer met die stryd en oorwinnings van die Psalmskrywer. Baie van die ervarings van die psalmdigters is, een of ander manier, ons ervarings te. Maar wat anders het gefassineer gelowiges deur die eeue is die geestelike lewe van die gemeenskap met God wat gelei het die Psalmskrywer. 'N Goeie voorbeeld van hierdie spiritualiteit is die gebed van Dawid in Psalm 31, veral die eerste gedeelte van vers 15 wat sê: ". In jou hande is my dae" Laat my met jou deel kosbaarheid van die Psalms.
In 'n wêreld waar mense toenemend belangstel in hulself, self-vertroue, maar (paradoksaal) verward en onseker is oor die volgende dag kon daardie omstandighede God nader en sê vir hom met dieselfde oortuiging van David " In jou hande is my dae "? Oorweeg drie aspekte.
1) Eerstens, kan ons sê: "in jou hande is my dae" wanneer ons totaal afhanklik van God.
Net iemand wat heeltemal oorgee aan die sorg van God in staat is om te verklaar aan die Here: "In jou hande is my dae." Slegs diegene wat leef volgens God self kan sê en sing:
U, o Here, ek het nie!
Van jou ondersteuning, altyd!
O, gee my jou seën!
Ek streef om jou.
(Afhanklikheid - Psalm 120)
Een van die grootste uitdrukking van afhanklikheid van God is gebed. Wanneer ons bid, ons erken voor God dat ons swak, klein en in die behoefte van Sy genade en onmeetbare deernis. Psalm 31 is 'n gebed van Dawid van die begin tot die einde, waar vers 15 is die hoogtepunt van sy pleit. Dit is soos Dawid sê tot God: ". In jou hande is my dae want sonder jou hulp, sonder jou beskerming en voorsiening sonder jou konstante in my lewe het ek kan nie bekostig om 'n enkele stap te neem" Hierdie begeerte om Dawid te word gekoppel aan God is ook opvallend in Psalms 42 en 63. Maar een van die beste illustrasies van Dawid se gebed in Psalm 31:15 is op versoek van Peter in Johannes 6. Nadat die Here Jesus klaar was met die lewering van die preek op die brood van die lewe, is daar baie wat Hom gevolg het aanstoot geneem en het Hom verlaat. Toe Jesus het die twaalf en het hulle gevra of hulle wou ook om hom te verlaat. "Simon Petrus antwoord Hom: Here, na wie toe sal ons gaan? U het die woorde van die ewige lewe, en ons het geglo en erken dat U die Heilige van God "(John 6,68). Let op die woorde: "Here, na wie toe sal ons gaan?". Wat Petrus bedoel was presies dit: "Daar is geen ander persoon wat nie kan gaan, daar is 'n ander persoon wat die verlange van die hart bevredig" (G. Hendriksen).
So het Dawid en Petrus gebid het, moet so bid elkeen wat glo dat "ons bekwaamheid is uit God" (2 Kor 3:05).
2) Tweedens, kan ons sê met die Psalmdigter "in jou hande is my dae" wanneer jy werklik op God vertrou.
Wie hang geheel en al op God sekerlik op Hom vertrou. Dawid vertrou in die Here absoluut en onvoorwaardelik. Let daarop dat vers 15 van Psalm 31 is 'n weerspieëling van die trust gedruk in vers 14. Terwyl die vyande van Dawid vertrou in afgode en hulle toegewyde hul lewens, die psalmis het probeer om die Here sê: "Wat my betref, ek vertrou U, Here. Ek het gesê: U is my God. In jou hande is my dae ... ". Daar was ook 'n spesifieke probleem nie, maar God het die psalmis: "... red my uit die hand van my vyande en van my vervolgers" (vers 15b). Dawid maak 'n woordspeling op die term "hande" van vers 15, asof om te sê: ". Red my lewe uit die hande van my vyande, want my lewe is in jou hande" Maar wat ook al die probleem is, was dit die gebruik van Dawid heeltemal vertrou op God om dit op te los.
Het ons vertrou God met dieselfde intensiteit van die psalmis? Ons vertrou God genoeg om Hom toe te laat om ons probleme op te los? Dikwels is ons toelaat dat ons probleme blyk groter as ons God. Ons glo nie dat Hy hulle kan oplos in werklikheid, en dan verwag Hom ons manier op te los. Ons durf nie vir hom sê ons wil te doen nie, maar God wat magtig is, en awesome, ondersoek ons harte en hartseer om te sien dat ons nie op Hom vertrou nie in die waarheid.
"Help my, Here, om te vertrou in wat jy so dat ek nie saam met my dra die probleme wat reeds aan jou sorg" (W. Kaschel).
3) Laaste maar nie die minste nie, kan ons die woorde van Dawid "in jou hande is my dae," het ons woorde, wanneer ons erken God se rigting in ons lewens.
Dit is interessant om daarop te let dat Dawid is meer as om te glo in die bestaan van God. Hy het nie eens vra God: "Gaan vorentoe loop my lewe." In plaas daarvan, is wat hy doen in vers 15 "onthou" die Here dat sy lewe in die hande van God, want die Here is jou God nou! (Verso14). En Dawid het nie nodig om hulle vyande en vervolgers of enige ander gevaarlike situasie (sien Psalm 27,3, 46,1-3) te vrees nie. Die rigting van God in Dawid se lewe 'n verskil gemaak.
Net so, wanneer God rig ons lot is ons nie oorweldig deur wanhoop en angs (Matthew 6:25-34, Filippense 4:06, Hebreërs 13.5,6, ek Petrus 5:07). Wanneer God rig ons lewens is diep dankbaar vir hom vir alles (I Thessalonicense 5:18) en optree volwasse teenoor ander. 'N paar voorbeelde van die laasgenoemde: Deur bewus te wees van God se leiding in sy lewe was dat Dawid gespaar die lewe van Saul (I Samuel 24). Joseph van Egipte? Wetende dat God die loop van sy bestaan, Joseph het vir God die oortredings van hulle broers, eerder as om die reg in eie hande neem. Joseph vergewe sy broers, omdat hy sien dat God se doel in die middel van die ongeluk. Dawid het dieselfde gedoen met Saul. Ons kan ook dieselfde doen met ons naaste as ons erken God se rigting in ons lewens.
Een van die ergste euwels bestaande in die middel van God se mense van vandag is 'n gebrek aan vergifnis. Hierdie gebrek aan vergifnis, op sy beurt, is gemotiveer deur die gebrek aan begrip van God se leiding. Wanneer ons verstaan dat dit God is wat die groot en klein dinge van ons lewe en nie kans, lot, geluk of toeval, en dat "alles werk ten goede mee vir hulle wat God liefhet, hulle wat geroep is gelas volgens sy doel "(Rom. 8:28), dan sal ons nooit probleme in ons interpersoonlike verhoudings, want hulle het meer probleme vergewe enigiemand. Mense met 'n groter probleem in vergewe is diegene wat God nie kan sien in die rigting van hul lewens.
Afhang van God vir alles, moet hom vertrou en gerig word deur Sy hande ons grootste ideale elke dag van ons lewens. Want in die lewe wat werklik moet saak aan die dienaar, die kneg van God is nie of die drome verwesenlik of nie, of is daar 'n klomp geld in jou sak en gesondheid te spaar gedurende die jaar wees nie, maar eerder om in te skryf, slaag en uit nog 'n jaar met dieselfde sekerheid van Dawid: "In u hande, Here, is my dae!" Mag God (te) seën.
Die vrede van Christus
Pastor Marcio Cirilo
__________________________________________________
.jpg)
.jpg)
Nenhum comentário:
Postar um comentário