segunda-feira, 12 de agosto de 2013

O PRÓDIGO QUE NÃO VOLTOU / THE PRODIGAL NOT RETURNED / EL HIJO PRÓDIGO NO SE DEVUELVE / LE FILS PRODIGUE PAS RETOURNÉ / The Prodigal TIDAK DIKEMBALIKAN

O PRÓDIGO QUE NÃO VOLTOU

É assim que termina a história de um moço que tinha tudo para ter uma carreira brilhante. A começar pelo nome, Absalão: “pai da paz”. Mas a sua vida mostra que ele, na verdade, “era pai da encrenca”, não pai da paz. Era também, segundo o relato bíblico, considerado o moço mais formoso/bonito do seu tempo. Seria hoje galã de um filme . …. Não bastasse isso era filho do rei. Mas com toda virtude estética, com a descendência real, com um nome tão promissor, ….. o seu caráter era horroroso.


Absalão faz um contraste com o personagem que nós estudamos às quartas-feiras na chamada “parábola do filho pródigo”. Vimos naquela parábola seis mensagens enfocando o Pródigo que voltou, mas Absalão é o pródigo que não voltou. – Ele se distanciou do pai, gastou os seus talentos, a sua vida, a sua energia, gastou tudo longe do pai e acabou morrendo longe do pai.

Pródigo é alguém que dissipa, que gasta. Dissipou a vida, a mocidade, as oportunidades, tudo e termina sua vida com uma história um tanto trágica. Ele vai fugindo num mulo e acaba ficando ferido porque fica enganchado num carvalho. Joabe, seu inimigo, vem e atravessa três dardos no seu coração e o mata, e a fúria contra ele é tão grande que vem mais dez moços matá-lo bem matado, para ter certeza de que realmente está morto. … Absalão, o pródigo que não voltou.

Ficamos pensando em histórias não muito felizes de pessoas que estão desperdiçando a vida longe de Deus. Como pródigos estão gastando seu tempo, seus bens, sua saúde, dissipando as oportunidades, todas estas coisas estão indo embora por entre seus dedos e com certeza a história delas será também trágica.

Estudamos por seis semanas a história do pródigo que voltou e foi restaurado, e nesta noite vamos ver a história do pródigo que não voltou. Gostaria que examinássemos a vida de Absalão centrando-nos em alguns textos fora deste que é o básico, mas não o único para verificarmos se não é o caso de termos também alguém aqui que esteja, à semelhança de Absalão, correndo o risco de morrer longe do Pai celestial.
A história do pródigo que não voltou começa porque ele afastou-se do pai por causa do pecado e não foi, o que nós chamaríamos do ponto de vista social, um “pecadinho”, esse foi dos grandes. (Se bem que para Deus não existe “pecadinho” ou “pecadão” – É tudo pecado…) – Absalão matou o próprio irmão, e tramou o assassinato, não por um impulso, mas foram dois anos tramando e maquinando a morte do irmão.

O capítulo 13:23 de II Samuel  nos informa que passados dois anos, Absalão convidou todos os filhos do rei para uma festa e, no v. 28 diz que ele mandou seus empregados embebedar seu irmão Amnom e depois de ficar bêbado, pelo seu sinal, eles deveriam mata-lo!

Juntou uma tropa para matar um bêbado! … Este era o critério de Absalão. Por dois anos ele acalenta a morte do irmão, e conseguiu. Por isso agora, entre ele e o pai, o rei Davi, foi construída uma enorme barreira, e ele tem que fugir, porque evidentemente o pai não deixaria que aquilo passasse em branco, e o v. 34 traz este relato: Absalão fugiu. É o que tinha para fazer. É a história de um homem que levanta uma barreira entre ele e seu próprio pai. Ele não tem como ficar na presença do pai.

Vamos transportar isto para a área espiritual. Da mesma maneira o pecado levanta uma barreira entre o homem e seu pai celestial. O pródigo da parábola que estudamos, o que voltou para casa, também teve um pecado: o de não aceitar o domínio do pai. Ele não aceitava a direção do pai, não queria viver sob sua tutela, queria autonomia, quis viver longe dele. Seu pecado foi o da arrogância eu posso viver sem meu Pai, eu não preciso Dele.

Agora o pecado deste é o ódio, o rancor, a falsidade, a insubmissão para com o pai. O irmão errara, mas cabia ao pai cobrar o irmão, que também não era flor que se cheirasse: tinha violentado a irmã. Por isso Absalão veio matá-lo. Mas a cobrança cabia a Davi, o pai! Agora, depois do ódio guardado no coração, da insubmissão à vontade do pai, do não conformismo à postura do pai ele é obrigado a distanciar-se dele.

Quantas e quantas vezes nosso inconformismo, nossa insubmissão à vontade de Deus, nosso desejo de autonomia, vontade de prescindir da direção Dele, de presumir que podemos fazer nossa ida com os nossos valores pessoais, … nos impulsiona para longe dele.
As vezes pensamos em pecado e achamos que pecado é só coisas como este de Absalão: matar, roubar, esfolar. Quando eu era criança, não sei porque, dizia-se que pecado é “roubar e não poder carregar”. Mas muita gente pensa em pecado como alguma coisa escabrosa. Entretanto a Bíblia diz que pecado é basicamente a insubmissão à vontade de Deus, é não aceitar aquilo que Deus determinou e que tem estabelecido.

Isso nos impulsiona para longe de Deus, nos afasta Dele. Aliás, o profeta Isaías 59:2 diz assim: “O problema são os seus pecados; por causa deles, vocês estão separados de Deus. Por causa dos seus pecados, Deus virou o seu rosto de vocês e não ouve mais o que vocês pedem”. – Ou seja, quando há pecado não há comunhão. Quando se vive em insubmissão à vontade de Deus só haverá fuga, distanciamento, haverá uma barreira que nós mesmos levantamos.

Entretanto alguém pode dizer: “Puxa, ainda bem que não sou como Absalão, não matei irmão. Ainda bem que não sou como Amnon, jamais me passou pela cabeça fazer uma coisa dessas com mulher nenhuma e muito menos com minha irmã”. – Mas não é questão da violência sexual ou física, é a atitude que está no coração, a incapacidade de aceitar a vontade de Deus para a sua vida, de não se submeter a ele, de traçar suas próprias diretrizes. E Absalão se afastou, foi embora por causa do pecado…

Há um dado interessante nesta história: Talvez não tenha sentido falta, mas o capítulo 13:39 nós lemos uma frase que não pode passar ignorada: Davi, o pai, tinha saudades de Absalão! O filho não prestava, mas ele como pai sentia saudade do filho. Havia espaço no seu coração para um filho que errara, mas ele não voltou. Saiu porque quis, voluntariamente, não foi enxotado, saiu porque não podia ficar.

Vamos de novo transportar isso a área espiritual: Deus não enxota ninguém da sua presença. Se você se afastou de Deus foi você que se afastou, não foi ele quem lhe virou as costas, não foi ele quem deixou de lhe estender as mão. Assim como Davi sentia saudade de seu filho também Deus tem saudade de cada filho que se distanciou dele. Absalão, o pródigo que não voltou, afastou-se do pai por causa do pecado, e este foi o início de sua trágica história. Absalão, o pródigo que não voltou, endureceu o coração contra o pai.
Podemos fazer um contraste deste que não voltou com o que voltou da parábola contada por Jesus. O que voltou caiu em si, o texto de Lucas 15 diz: “caindo porém em si disse: quantos empregados de meu pai tem fartura de pão e eu aqui pereço de fome”. Ou seja, este não, ficou dois anos distantes sem nenhuma preocupação. Ele voltou definitivamente para casa…

E o capítulo 14:28 de II Samuel nos informa que Absalão voltou para Jerusalém, a cidade onde morava a família, mas ficou dois anos sem ver a face do rei. Ou seja, voltou para a cidade onde seu pai estava, para a sua cidade natal, era filho do rei, mas ficou dois anos sem ver o pai.

Neste tempo que voltou para a cidade, não foi procurar o pai ou reconciliar-se com ele. Endureceu o coração contra o pai. Foi tramando no seu coração alguma coisa contra o pai. Nunca houve no seu coração o desejo de pedir perdão ao pai. – ………. É um fardo enorme para uma pessoa viver longe de Deus e não sentir necessidade de perdão. É colocar-se sob condenação, assumir um distanciamento de Deus, satisfazer-se com isso e em momento algum sentir um peso no coração e reconhecer que necessita de perdão.

Esse moço achou que não precisava de perdão. O capítulo 15 de II Samuel nos informa que Absalão começa a maquinar a derrubada do Rei, seu pai. Diz o capítulo 15 que Absalão reunia seus homens e ficava na porta da cidade abordando as pessoas que vinham à Jerusalém buscar auxílio do rei para suas demandas. E então Absalão dizia às pessoas: “Se eu fosse o rei não deixaria você nesta situação. Quem me dera ser o Juiz nesta terra para ajuda-lo…” – Ele foi destruindo a imagem que o pai construíra em quase 40 anos de monarquia. Ele tentou derrubar o próprio pai.

E aí você pode dizer: bem pastor esta analogia não me cabe porque não posso derrubar Deus. Mas quem sabe você vem tentando fazê-lo. Quando você tenta dirigir a sua própria vida sem se submeter a Deus está tentando destronar a Deus. Quando vira as costas para a sua graça, para o seu amor, está tentando destronar a Deus, quando despreza a mão que Ele lhe estende na pessoa de Jesus, manifestando-lhe a vontade de te dar a salvação, está tentando destroná-lo.
Absalão ignorou o seu pai como rei. Ignorar o seu Pai Celestial como rei é também endurecer o coração. Talvez haja alguém aqui que também está endurecendo o coração contra Deus, houve o evangelho domingo após domingo e não liga a mínima para isto. Pode parecer engraçado, mas é uma desgraça, saber que o evangelho é a verdade e não querê-lo, saber que só Jesus Cristo salva e insistir em não recebe-lo.

É a pessoa que endurece o seu coração. No fim, a atitude de rebelião de Absalão chegou a tal ponto que ele chegou a tentar matar o pai. Pior que se distanciar é endurecer o coração, pior que se afastar é a atitude continuada de rebeldia, de insistência em viver longe de Deus.

O da parábola pediu perdão e este não. A pessoa que endurece o seu coração contra Deus não só chama a inimizade de Deus contra si, mas vai semeando inimizade por onde passa. O pródigo que não voltou afastou –se do pai voluntariamente, o pródigo que não voltou endureceu o seu coração contra o pai e, em último lugar o mais trágico, o pródigo que não voltou morreu longe de casa.

O outro voltou para casa, e houve festa, uma alegria enorme, banda de música, mataram o bezerro cevado, bebidas, uma alegria enorme, voltou para casa. Este não. Enquanto o outro tem uma história terminada em festa a história de Absalão termina na cova, na sepultura. Morte, e o que é pior, morte eterna, é o destino do rebelde contra Deus.

A proposta de Deus para o ser humano é tão simples, embora dura, voltar ou morrer. Render-se, depor as armas ou continuar na rebeldia até a morte. Levanta um exército, foi o texto que lemos, seu exército é desbaratado pelo exército do pai. Joabe, o homem em cujo campo ele pôs fogo o mata, e aí vem os moços e o rematam para ter certeza que ele está bem morto mesmo, aquele camarada tão ruim que tem que ter certeza que está morto. Acabou-se a história de Absalão. Morreu longe de casa.

Mas o trágico não foi apenas isto, o trágico é que ele morreu sem deixar descendência, sem deixar nenhum filho, na seqüência da história lemos que Absalão morreu sem deixar nenhum descendente, sua memória se apagou. Para os orientais esta era a maior vergonha, morrer sem deixar descendente.
E o moço que era filho do rei, que era posudo, galã, fazia as moças suspirarem quando passava, morre vergonhosamente, pendurado num carvalho, com o exército desbaratado, sem deixar filhos, na vergonha. O outro sentiu vergonha da sua situação e voltou para casa. Quantos empregados de meu pai tem fartura de pão e eu estou morrendo de fome. Este não sentiu vergonha e morreu não de fome, mas morreu na rebeldia.

Como disse numa das mensagens do pródigo que voltou, este é o dilema, voltar ou morrer. Insistir em viver longe de Deus é morrer espiritualmente até a morte eterna. Você está longe? Não faça como Absalão. Volte para casa.

Mas não quero terminar falando de Absalão. Vou terminar falando do pai dele. Davi não queria a morte de Absalão. II Samuel 18:5 diz assim: “O rei ordenou a Joabe, a Abisai e a Itai: Por amor a mim, tratem bem o jovem Absalão! E todo o exército ouviu quando o rei deu essa ordem sobre Absalão a cada um dos comandantes..”

Ele foi a todos os comandantes e disse: tratem o moço com brandura. – Ele era rebelde, imprestável, assassino, encrenqueiro, queria destronar e aniquilar o próprio pai mas a postura do pai era de amor, “tratai o moço Absalão com brandura por amor de mim”. – Pode ser que para vocês ele não valha nada mas é meu filho, tratem-no com brandura.

É isto que Deus faz com todo pecador, vejam o que nós lemos em Ezequiel 33:11: “Tão certo como eu vivo, diz o Senhor Deus, não tenho prazer na morte do perverso, mas em que o perverso se converta do seu caminho e viva. Convertei-vos dos vossos maus caminhos, pois por que haveis de morrer, oh casa de Israel?”

Deus não deseja a perdição de ninguém e não desejava a de Absalão. Absalão morreu e o capítulo 18:33 diz assim: “O rei entendeu as palavras do mensageiro e desandou a chorar. Saindo das portas da cidade, foi para o seu quarto chorando e clamando: Meu filho Absalão, meu filho, meu filho Absalão! Se fosse possível eu daria a minha vida pela sua! Ah, Absalão, meu filho! Meu querido filho!
Este é o clamor de um pai. Quem me dera que eu morrera por ti. Davi amava tanto a Absalão que queria morrer por ele, mas não pode. Nenhum de nós pode morrer pelo outro. Não podemos morrer pelos nossos pais nem pelas nossas mães. Não podemos morrer pelos nossos filhos, nenhum de nós pode morrer no lugar de outro, mas Cristo pode e a Bíblia diz que Deus prova o seu amor para conosco em que Cristo morreu por nós sendo nós ainda pecadores.

Davi não pode morrer por Absalão, nenhum pai pode morrer pelo seu filho, mas o pai celestial providenciou uma morte no nosso lugar, Jesus morreu para que nós não morrêssemos. “Aquele que crê em mim ainda que esteja morto viverá”. – “Eu sou o caminho a verdade e a vida”, disse Jesus. Aquele que põe nele a sua fé, que crê que ele morreu pelos seus pecados, este nunca morre longe de casa, morre fisicamente, mas ressuscita para viver eternamente e viverá eternamente com ele.

Por mais que o seu pai lhe ame ele não pode morrer no seu lugar, por mais que seu filho lhe ame ele não pode morrer em seu lugar, por mais que qualquer pessoa das suas relações lhe ame não pode morrer em seu lugar e você não pode morrer no lugar de ninguém, mas Deus ama você muito mais do que qualquer pessoa e providenciou alguém que morreu pelos seus pecados e, porque Jesus Cristo morreu por nós, porque sofreu a morte que era para nós, nenhum de nós precisa morrer longe de casa, nenhum de nós precisa ficar longe de casa.

Continuar longe do pai, indiferente, insensível ou com o coração endurecido é uma insensatez. Se você é um pródigo que ainda não voltou, alguém morreu no seu lugar, a sua morte é desnecessária, volte para casa, receba o senhor Jesus Cristo como salvador, de-lhe a sua vida e reconcilie-se com o pai. Não morra longe de casa.

A Paz de Cristo,

Pastor Marcio Cirilo
________________________________________________________

THE PRODIGAL NOT RETURNED

It is so ends the story of a young man who had everything to have a brilliant career. Starting with the name, Absalom, "father of peace." But his life shows that he actually "father of the trouble was" not parent peace. It was also, according to the biblical account, considered the most beautiful boy / cute of your time. Today would be a movie heartthrob. .... Not only that it was the king's son. But with all due aesthetics, with royal descent, with a name so promising ..... his character was horrendous.

Absalom makes a contrast to the character that we study on Wednesdays in the "parable of the prodigal son." We saw that messages focusing on the parable of the Prodigal six who returned, but Absalom is not the prodigal returned. - He distanced himself from his father, spent his talents, his life, his energy, all spent away from the father and the father eventually died away.

Prodigal is someone who dissipates, it spends. Dissipated life, youth, opportunities, and everything ends his life with a somewhat tragic story. He will running a mule and ends up getting hurt because an oak is hooked. Joab, his enemy, and comes across three darts in his heart and kills him, and rage against him is so great that comes ten boys kill him killed as well, to make sure it really is dead. Absalom ... the prodigal did not come back.

We were thinking of not very happy stories of people who are wasting their lives away from God. How lavish are spending their time, their property, their health, dispelling opportunities, all these things are going away through his fingers and sure their story is also tragic.

Studied for six weeks the story of the prodigal who returned and was restored, and tonight we'll see the story of the prodigal did not come back. I wish we examine the life of Absalom centering us in some texts out that this is the basics, but not the only one to check if it is not the case we have someone here who is also, like Absalom, the risk of dying away the heavenly Father.
The story of the prodigal did not come back because he gets away from her father because of sin and was not what we would call the social point of view, a 'little sin ", this was the big one. (Although there is no God to "little sin" or "pecadão" - It's all sin ...) - Absalom killed his own brother and plotted the murder, not a boost, but they were two years plotting and scheming brother's death.

The chapter of II Samuel 13:23 tells us that after two years, Absalom invited all the king's sons to a party and in verse. 28 says that he sent his employees his brother Amnon drunk and then getting drunk at his signal, they should kill him!

Joined a troop to kill a drunk! This ... was the criterion of Absalom. For two years he cherishes his brother's death, and succeeded. So now, between him and his father, King David, built a huge barrier, and he has to flee because of course the father would not let it pass for white, and v. 34 brings this story: Absalom fled. It's what he had to do. It is the story of a man who raises a barrier between him and his father. He does not get in the presence of the father.

Let's carry this to the spiritual realm. Likewise sin raises a barrier between man and his heavenly Father. The parable of the prodigal study, which returned home also had a sin: not to accept the dominance of the father. He did not accept the direction of the father, did not want to live under his tutelage, wanted autonomy, wanted to live away from him. Their sin was arrogance I can live without my father, I do not need Him.

Now this sin is hatred, rancor, falsehood, the insubordination to his father. The brother had been wrong, but it was up to his father charge the brother, who was also not flower that smelled: had raped his sister. So Absalom came to kill him. But the collection was up to David's father! Now, after the hatred stored in the heart of the insubordination to the will of his father, the nonconformity to the position of the father he is forced to distance themselves from him.

How often our discontent, our insubordination to God's will, our desire for autonomy, willingness to dispense with His direction, to assume that we can make our way to our personal values, ... drives us away from him.
Sometimes we think of sin and sin just think things like this from Absalom: killing, stealing, skinning. When I was a kid, I do not know why, it was said that sin is "to steal and not be able to bear." But many people think of sin as something lurid. But the Bible says that sin is basically insubordination to the will of God, is not to accept what God has determined and established.

This drives us away from God, leads us away from Him. Indeed, the prophet Isaiah 59:2 says: "The problem is your sins: for their sakes, you are separated from God. Because of their sin, God turned His face from you, and do not hear more of what you ask. " - That is, when there is sin there is no communion. When you live in insubordination to God's will only escape, detachment, is a barrier that we raise ourselves.

But someone may say, "Gee, I'm glad I'm not like Absalom did not kill his brother. Glad I'm not like Amnon, never crossed my mind to do such a thing to any woman, let alone with my sister. " - But is not the question of sexual or physical violence, is the attitude that is at the heart, the inability to accept the will of God for your life, not to submit to him, to trace their own guidelines. And Absalom walked away, went away because of sin ...

There is an interesting fact in this story: It may not have missed, but chapter 13:39 we read a sentence that can not go ignored: David, the father, longed for Absalom! The son did not pay, but he felt as a father longing for the son. There was room in his heart for a child who had been wrong, but he did not. He left because he wanted to voluntarily not been shooed away, because he could not get out.

Let us carry it back to the spiritual God does shoos anyone of their presence. If you walked away from God was that you walked away, was not it you who turned his back, was not he who has ceased to extend to you the hand. Like David he missed his son also God has missed every child who distanced herself from him. Absalom, not the prodigal returned, away from her father because of sin, and this was the beginning of his tragic story. Absalom, not the prodigal returned, hardened his heart against the father.
We can make a contrast that this did not come back with what the parable told by Jesus. What came to himself again, the text of Luke 15 says: "falling itself but said many hired servants of my father have abundance of bread and here I am starving to death." Ie, it does not, spent two years away without any concern. He returned home for good ...

And Chapter II Samuel 14:28 tells us that Absalom returned to Jerusalem, the city where the family lived, but spent two years without seeing the king's face. Ie, returned to the city where his father was, to his hometown, he was the son of the king, but went two years without seeing his father.

At this time he returned to the city, not the parent or seek reconciliation with him. Hardened his heart against the father. Was plotting something in his heart against the father. There was never in his heart to apologize to his father. - .......... It is a huge burden for a person living apart from God and not feel the need for forgiveness. You put yourself under condemnation, take a distance from God, satisfied with this and at no time felt a heavy heart and recognize that needs forgiveness.

That boy did not think he needed forgiveness. The 15th chapter of II Samuel tells us that Absalom begins scheming to overthrow the King, his father. Chapter 15 says that Absalom gathered his men and stood in the door of the city addressing the people who came to Jerusalem to seek help from the king to his demands. Then Absalom said to the people: "If I were the king would not let you in this situation. I wish I could be the judge on this earth to help you ... "- He was destroying the image that the father had built on nearly 40 years of monarchy. He tried to overthrow his father.

And then you can say good shepherd this analogy does not fit me because I can not overthrow God. But maybe you've been trying to do it. When you try to run your own life without submitting to God is trying to dethrone God. When you turn your back on your grace, your love, is trying to dethrone God when He despises the hand that holds out the person of Jesus, expressing his willingness to give salvation, is trying to dethrone him.
Absalom ignored his father as king. Ignoring your Heavenly Father as king is also harden the heart. Perhaps there is anyone here who is also hardening their hearts against God, was the gospel Sunday after Sunday and not give a damn about it. It may seem funny, but it is a disgrace to know that the gospel is the truth and not wanting him to know that only Jesus Christ saves and insist do not receive it.

It is the person who hardens his heart. In the end, the attitude of rebellion of Absalom came to the point that he even tried to kill his father. Worse is to distance himself harden his heart, that worst away is the attitude of rebellion continued, the insistence on living apart from God.

The parable of apologized and he did not. The person who hardens his heart against God not only draws the enmity of God against themselves, but will sow enmity wherever he goes. The prodigal did not come away from the parent voluntarily returned the prodigal not hardened his heart against his father, and lastly the most tragic, the prodigal returned not died away from home.

The other came home and there was celebration, a great joy, music band, killed the fatted calf, drinks, a great joy, returned home. This not. While the other has a story ending in the story of Absalom party ends in the grave, in the grave. Death, and what is worse, eternal death is the fate of the rebel against God.

The purpose of God for the human being is so simple, although hard, back or die. Surrender, lay down their weapons or continue in rebellion to death. Raises an army, was the text we read, his army is routed by the army of his father. Joab, the man in whose field he set fire to the woods, and here comes the boys finish off and to make sure he's okay really dead, that guy so bad he has to make sure he's dead. Gone are the story of Absalom. He died far from home.

But it was not only tragic, the tragedy is that he died without descendants, leaving no son, the sequence of the story we read that Absalom died without leaving no descendants, his memory is erased. For Asians it was the greatest shame, to die while descending.
And the boy who was the son of the king, who was poser, heartthrob, girls did gasp when passed, dies shamefully hanged in an oak, with the army in disarray, childless, in shame. The other felt ashamed of his situation and returned home. How many of my father has plenty of food and I'm starving. This did not feel shame and not died of hunger, but died in the rebellion.

As I said in one of the messages that the prodigal returned, this is the dilemma, back or die. Insist on living apart from God is spiritual death to eternal death. You are away? Do not do as Absalom. Come home.

But I'm not finished talking about Absalom. I'll finish talking about his father. David did not want the death of Absalom. II Samuel 18:5 says: "The king commanded Joab and Abishai and Ittai: For the love of me, and treat the young man Absalom! And all the army heard when the king gave this order about Absalom to each of the commanders .. "

He was all commanders and said, treat the boy softly. - He was rebellious, snotty, killer, troublemaker, wanted to overthrow and annihilate his own father but the father was the posture of love, "see that ye the young man Absalom gently for my sake." - Maybe for you it is not worth nothing but it is my son, treat him gently.

That's what God does with every sinner, look what we read in Ezekiel 33:11: "As I live, saith the Lord GOD, I have no pleasure in the death of the wicked, but that the wicked turn from his way and live. Turn ye from your evil ways, for why will ye die, O house of Israel? "

God does not desire the destruction of anyone and did not want to Absalom. Absalom died and chapter 18:33 says: "The king understood the words of the messenger and unraveled to cry. Leaving the city gates, went to her room crying and crying: O my son Absalom, my son, my son Absalom! If it were possible I would give my life for yours! Oh, Absalom, my son! My dear son!
This is the cry of a father. I wish I had died for thee. David loved Absalom much she wanted to die for him, but can not. None of us can die for each other. We can not die by our parents or by our mothers. We can not die for our children, none of us can die in place of another, but Christ can and the Bible says that God demonstrates his own love for us in that Christ died for us while we were yet sinners.

David can not die for Absalom, no parent can die for his son, but the Heavenly Father provided a death in our place, Jesus died that we did not perish. "He who believes in Me will live even if he dies." - "I am the way the truth and the life," Jesus said. He who puts his faith in him, believing that he died for your sins, that never dies away from home, physically dies but revives to live forever and live eternally with him.

As much as you love your father he can not die in his place, as much as you love your son he can not die in his place, as much as anyone of their relationship to love you can not die in your place and you do not may die in the place of one, but God loves you more than anyone and provided someone who died for your sins and because Jesus Christ died for us because it was suffered death for us, none of us needs to die far from home, none of us need to stay away from home.

Continue away from the father, indifferent, callous or hardened heart is nonsense. If you are a prodigal who has not returned, someone died in your place, your death is unnecessary, go home, receive the Lord Jesus Christ as savior of his life and reconcile with the father. Do not die away from home.

The Peace of Christ,


Pastor Marcio Cirilo
________________________________________________________

EL HIJO PRÓDIGO NO SE DEVUELVE

Es así termina la historia de un joven que tenía todo para tener una carrera brillante. Empezando por el nombre, Absalón, "padre de la paz." Pero su vida muestra que en realidad "el padre de la pena no era" padre paz. Era también, según el relato bíblico, considerado el chico más hermoso / lindo de su tiempo. Hoy sería un galán de cine. .... No sólo que era el hijo del rey. Pero con todos estética debido, con ascendencia real, con un nombre tan prometedor ..... su personaje era horrible.

Absalón hace un contraste con el carácter que se estudian los miércoles en la "parábola del hijo pródigo." Vimos que los mensajes se centra en la parábola del hijo pródigo que regresó seis, pero Absalón no es el hijo pródigo regresó. - Se distanció de su padre, pasó sus talentos, su vida, su energía, todo pasó lejos del padre y el padre finalmente se apagó.

Pródigo es alguien que disipa, que gasta. La vida disipada, la juventud, las oportunidades, y todo lo que termina su vida con una historia un tanto trágica. Él ejecuta una mula y termina siendo herido por un roble está enganchado. Joab, su enemigo, y viene en tres dardos en su corazón y lo mata, y la ira contra él es tan grande que llega diez chicos matan lo mató también, para asegurarse de que realmente está muerto. Absalón ... el hijo pródigo no regresó.

Estábamos pensando en no muy buenas historias de personas que están perdiendo sus vidas lejos de Dios. Cómo lujosa están gastando su tiempo, sus bienes, su salud, disipando las oportunidades, todas estas cosas van a desaparecer a través de sus dedos y de que su historia es también trágico.

Estudió durante seis semanas la historia del hijo pródigo que regresó y fue restaurado, y esta noche vamos a ver la historia del hijo pródigo no volver. Ojalá se examina la vida de Absalón centrándonos en algunos textos que se trata de los fundamentos, pero no el único para comprobar si no es el caso aquí tenemos a alguien que es también, como Absalón, el riesgo de morir de distancia el Padre celestial.
La historia del hijo pródigo no regresó porque se aleja de su padre a causa del pecado, y no era lo que nosotros llamamos el punto de vista social, un "pecadillo", este fue el más grande. (Aunque no hay un Dios que "pecadillo" o "pecadão" - Es todo pecado ...) - Absalón mató a su propio hermano y trazado del asesinato, no un impulso, pero tenían dos años trazado y tramando la muerte de su hermano.

El capítulo II Samuel 13:23 nos dice que después de dos años, Absalón invitó a todos los hijos del rey a una fiesta y en verso. 28 dice que él envió a sus empleados a su hermano Amnón borracho y luego de emborracharse en su señal, deben matarlo!

Se unió a una tropa de matar a un borracho! Este ... es el criterio de Absalón. Durante dos años se aprecia la muerte de su hermano, y tuvo éxito. Así que ahora, entre él y su padre, el rey David, construyó una enorme barrera, y él tiene que huir porque, por supuesto, el padre no lo dejaría pasar por blanco, y v 34 trae esta historia: Absalón huyó. Es lo que tenía que hacer. Es la historia de un hombre que levanta una barrera entre él y su padre. No se pone en presencia del padre.

Vamos a llevar esto a la esfera espiritual. Del mismo modo el pecado levanta una barrera entre el ser humano y su Padre celestial. La parábola del hijo pródigo estudio, que regresó a su casa también tenía un pecado: no aceptar el dominio del padre. No aceptó la dirección del padre, no quería vivir bajo su tutela, quería autonomía, querido vivir lejos de él. Su pecado era la arrogancia que puedo vivir sin mi padre, yo no lo necesito.

Ahora bien, este pecado es el odio, el rencor, la falsedad, la insubordinación de su padre. El hermano había sido un error, pero fue hasta cuando su padre, el hermano, que tampoco era que olía a flores: había violado a su hermana. Absalón llegó a matarlo. Sin embargo, la colección creció con el padre de David! Ahora, después de que el odio almacenado en el corazón de la insubordinación a la voluntad de su padre, la no conformidad con la posición de que el padre se ve obligado a distanciarse de él.

¿Con qué frecuencia nuestro descontento, nuestra insubordinación a la voluntad de Dios, nuestro deseo de autonomía, la voluntad de prescindir de su dirección, asumir que podemos hacer nuestro camino hacia nuestros valores personales, ... nos aleja de él.
A veces pensamos en el pecado y el pecado sólo pensar en cosas como esta de Absalón: matar, robar, pelado. Cuando yo era un niño, yo no sé por qué, se decía que el pecado es "robar y no ser capaz de soportar." Pero mucha gente piensa en el pecado como algo espeluznante. Pero la Biblia dice que el pecado es, básicamente, la insubordinación a la voluntad de Dios, es no aceptar lo que Dios ha determinado y establecido.

Esto nos aleja de Dios, nos aleja de él. En efecto, el profeta Isaías 59:2 dice: "El problema es que sus pecados por amor a ellos, usted está separado de Dios. A causa de su pecado, Dios se apartó de vosotros su rostro, y no se oye más de lo que pides. " - Es decir, cuando hay pecado no hay comunión. Cuando se vive en la insubordinación a Dios sólo se escapará, el desapego, es una barrera que nos planteamos a nosotros mismos.

Pero alguien puede decir: "Vaya, me alegro de que no soy como Absalón no mató a su hermano. Me alegro de que no soy como Amnón, nunca pasó por mi mente para hacer algo así a una mujer, y mucho menos con mi hermana ". - ¿Pero no es la cuestión de la violencia sexual o física, es la actitud que está en el centro, la incapacidad para aceptar la voluntad de Dios para su vida, por no someterse a él, para trazar sus propias directrices. Y Absalón se fue, se fue por el pecado ...

Hay un hecho interesante en esta historia: No puede haber perdido, pero el capítulo 13:39 leemos una frase que no se puede ir ignorado: David, el padre, anhelado Absalón! El hijo no pagó, pero se sentía como un anhelo padre por el hijo. No había lugar en su corazón para un niño que había sido un error, pero no lo hizo. Se fue porque quería no voluntaria se espantó, porque no podía salir.

Vamos a llevar de nuevo al Dios espiritual, ¿alguien espanta de su presencia. Si usted se alejó de Dios fue que te fuiste, no eres tú el que le dio la espalda, ¿no es cierto que ha dejado de expresar a usted la mano. Al igual que David se perdió su hijo también Dios ha perdido todos los niños que se distanció de él. Absalón, no el hijo pródigo regresó, lejos de su padre a causa del pecado, y esto fue el comienzo de su trágica historia. Absalón, no el hijo pródigo regresó, endureció su corazón contra el padre.
Podemos hacer un contraste que esto no vuelva con lo que la parábola contada por Jesús. Lo que vino a él de nuevo, el texto de Lucas 15 dice: "la caída en sí, pero dijo que muchos jornaleros de mi padre tienen abundancia de pan, y yo aquí me muero de hambre." Es decir, no es así, pasó dos años de distancia sin ninguna preocupación. Regresó a casa para siempre ...

Y el capítulo II Samuel 14:28 nos dice que Absalón volvió a Jerusalén, la ciudad donde vivía la familia, pero pasó dos años sin ver el rostro del rey. Es decir, regresó a la ciudad donde estaba su padre, a su ciudad natal, él era el hijo del rey, pero fue dos años sin ver a su padre.

En ese momento regresó a la ciudad, no el padre o buscar la reconciliación con él. Endureció su corazón contra el padre. Tramaba algo en su corazón contra el padre. Nunca hubo en su corazón a pedir disculpas a su padre. - .......... Se trata de una enorme carga para una persona que vive al margen de Dios y no sentir la necesidad de perdón. Te pones bajo condenación, toma un alejamiento de Dios, satisfecho con esto y en ningún momento se sintió un peso en el corazón y reconocer que las necesidades de perdón.

Ese muchacho no pensaba que necesitaba el perdón. El capítulo 15 de II Samuel nos dice que Absalón comienza conspirando para derrocar al rey, su padre. Capítulo 15 dice que Absalón reunió a sus hombres y se puso en la puerta de la ciudad frente a la gente que vino a Jerusalén para pedir ayuda al rey a sus demandas. Entonces Absalón dijo al pueblo: "Si yo fuera el rey no le dejaría en esta situación. Ojalá pudiera ser el juez en la tierra para ayudar a ... "- Él estaba destruyendo la imagen de que el padre había construido en casi 40 años de monarquía. Él trató de derrocar a su padre.

Y entonces se puede decir buen pastor esta analogía no me encaja porque no puedo derrocar a Dios. Sin embargo, tal vez usted ha estado tratando de hacerlo. Cuando intenta ejecutar su propia vida sin someterse a Dios está tratando de destronar a Dios. Cuando le das la espalda en su gracia, su amor, está tratando de destronar a Dios cuando Él desprecia la mano que sostiene a la persona de Jesús, expresando su disposición a dar la salvación, está tratando de destronarlo.
Absalón ignoró a su padre como rey. Haciendo caso omiso de su Padre Celestial como rey es también endurece el corazón. Tal vez hay alguien aquí que también está endureciendo sus corazones contra Dios, fue el Evangelio Domingo tras domingo, y no le importa un comino al respecto. Puede parecer gracioso, pero es una vergüenza saber que el Evangelio es la verdad y no quería que él supiera que sólo Jesucristo salva e insistir en que no lo reciben.

Es la persona que endurece su corazón. Al final, la actitud de la rebelión de Absalón llegó a tal punto que incluso trató de matar a su padre. Peor es distanciarse endurecer su corazón, para que fuera peor es la actitud de rebelión continuó, la insistencia en vivir al margen de Dios.

La parábola se disculpó y no lo hizo. La persona que endurece su corazón contra Dios, no sólo atrae la enemistad de Dios contra sí mismos, sino que sembrar enemistad donde quiera que vaya. El hijo pródigo no ha venido lejos de los padres voluntariamente regresó el hijo pródigo no endurezca su corazón contra su padre, y por último el más trágico, el hijo pródigo vuelve NO murieron lejos de casa.

El otro llegó a casa y no había fiesta, una gran alegría, banda de música, matar el becerro gordo, bebidas, una gran alegría, regresó a su casa. Esto no. Mientras que el otro tiene una historia que termina en la historia de la fiesta de Absalón termina en la tumba, en la tumba. La muerte, y lo que es peor, la muerte eterna es el destino de los rebeldes contra Dios.

El propósito de Dios para el ser humano es tan simple, aunque difícil, la espalda o morir. Entrega, deponer las armas o continuar en rebelión a la muerte. Levanta un ejército, era el texto que leemos, su ejército es derrotado por el ejército de su padre. Joab, el hombre en cuyo campo prendió fuego a los bosques, y aquí viene los muchachos rematan y para asegurarse de que está bien muerto de verdad, ese hombre tan malo que tiene que asegurarse de que está muerto. Atrás han quedado la historia de Absalón. Murió lejos de casa.

Pero no fue sólo trágico, la tragedia es que murió sin descendencia, dejando sin hijos, la secuencia de la historia leemos que Absalón murió sin dejar descendencia, se borra su memoria. Para los asiáticos fue la mayor vergüenza de morir durante el descenso.
Y el muchacho que era el hijo del rey, que era poser, rompecorazones, las niñas no jadear cuando pasa, muere vergonzosamente colgado de una encina, con el ejército en desbandada, sin hijos, con vergüenza. El otro se sentía avergonzado de su situación y volver a casa. ¿Cuántos de mi padre tiene un montón de comida y me muero de hambre. Esto no sentía vergüenza y no murió de hambre, pero murió en la rebelión.

Como dije en uno de los mensajes que el hijo pródigo regresó, este es el dilema, la espalda o morir. Insistir en la vida aparte de Dios es la muerte espiritual a la muerte eterna. Si estás lejos? No hagas como Absalón. Vuelve a casa.

Pero no he terminado hablando de Absalón. Voy a terminar hablando de su padre. David no quería la muerte de Absalón. II Samuel 18:05 dice: "El rey mandó a Joab, a Abisai ya Itai: Por el amor de mí, y tratar al joven Absalón! Y todo el ejército oyó cuando el rey dio esta orden acerca de Absalón a cada uno de los comandantes .. "

Fue a todos los comandantes y dijo, tratar al niño suavemente. - Él era rebelde, mocoso, asesino, perturbador, quería derrocar y matar a su propio padre, pero el padre era la postura de amor, "mirad que el joven Absalón suavemente por mi bien." - Tal vez para ti no vale nada, pero es mi hijo, lo trata con cuidado.

Eso es lo que Dios hace con cada pecador, mira lo que leemos en Ezequiel 33:11: "Vivo yo, dice el Señor Jehová, que no quiero la muerte del impío, sino que se vuelva el impío de su camino, y vivir. Volveos de vuestros malos caminos, por qué moriréis, oh casa de Israel? "

Dios no desea la destrucción de nadie y no quería Absalón. Absalón murió y el capítulo 18:33 dice: "El rey entendió las palabras del mensajero y deshizo a llorar. Saliendo de la puerta de la ciudad, se fue a su habitación llorando y gritando: ¡Hijo mío Absalón, hijo mío, hijo mío Absalón! Si fuera posible, me gustaría dar mi vida por la tuya! Oh, Absalón, hijo mío! Mi querido hijo!
Este es el grito de un padre. Ojalá hubiera muerto por ti. David Absalón amado mucho que deseaba morir por él, pero no puede. Ninguno de nosotros puede morir por los demás. No podemos morir por nuestros padres o por nuestras madres. No podemos morir por nuestros hijos, ninguno de nosotros puede morir en lugar de otro, pero Cristo puede y la Biblia dice que Dios muestra su amor para con nosotros, en que Cristo murió por nosotros cuando todavía éramos pecadores.

David no puede morir por Absalón, ningún padre puede morir a su hijo, sino que el Padre Celestial siempre una muerte en nuestro lugar, Jesús murió para que nosotros no pereceremos. "El que cree en mí vivirá, aunque muera." - "Yo soy el camino la verdad y la vida", dijo Jesús. El que pone su fe en él, creyendo que Él murió por sus pecados, que nunca muere fuera de casa, muere físicamente, pero revive a vivir para siempre y vivir eternamente con él.

Por mucho que amas a tu padre que no puede morir en su lugar, por mucho que amas a tu hijo que no puede morir en su lugar, tanto como cualquiera de su relación con el amor no se puede morir en su lugar y no hacer pueden morir en el lugar de uno, pero Dios te ama más que nadie y siempre alguien que murió por sus pecados y porque Jesucristo murió por nosotros, ya que se sufrió la muerte por nosotros, ninguno de nosotros tiene que morir lejos de casa, ninguno de nosotros tiene que estar lejos de casa.

Continuar lejos del padre, corazón indiferente, insensible y endurecido es un disparate. Si usted es un hijo pródigo que no ha regresado, alguien murió en tu lugar, tu muerte no es necesario, volver a casa, recibir al Señor Jesucristo como salvador de su vida y reconciliarse con el padre. No morir lejos de casa.

La paz de Cristo,


Pastor Marcio Cirilo
________________________________________________________

LE FILS PRODIGUE PAS RETOURNÉ

Il en est ainsi se termine l'histoire d'un jeune homme qui avait tout pour avoir une brillante carrière. En commençant par le nom, Absalom, «père de la paix." Mais sa vie montre qu'il a effectivement «père de la peine n'était pas« la paix des parents. C'était aussi, selon le récit biblique, considéré comme le plus beau garçon / mignon de votre temps. Aujourd'hui serait une idole du cinéma. .... Non seulement il était le fils du roi. Mais avec tous esthétique raison, avec descendance royale, avec un nom si prometteur ..... son caractère était horrible.

Absalom fait un contraste avec le caractère que nous étudions tous les mercredis dans la "parabole de l'enfant prodigue." Nous avons vu que les messages en se concentrant sur la parabole de l'enfant prodigue qui revient six, mais Absalom n'est pas le fils prodigue de retour. - Il a pris ses distances avec son père, a passé ses talents, sa vie, son énergie, toute passées loin du Père et le Père est finalement décédé de suite.

Prodigue, c'est quelqu'un qui se dissipe, il passe. Vie dissipée, les jeunes, les opportunités, et tout finit sa vie avec une histoire quelque peu tragique. Il va courir une mule et finit par se faire mal parce que le chêne est accroché. Joab, son ennemi, et vient à travers trois fléchettes dans son cœur et le tue, et la colère contre lui est si grand qu'il intervient dix garçons tuent l'a tué ainsi, pour s'assurer qu'il est vraiment mort. Absalom ... le fils prodigue ne revenait pas.

Nous songions pas très content des histoires de gens qui perdent leur vie loin de Dieu. Comment somptueux passent leur temps, leurs biens, leur santé, dissipant les possibilités, toutes ces choses s'en vont à travers ses doigts et que leur histoire est aussi tragique.

A étudié pendant six semaines l'histoire de l'enfant prodigue qui revient et a été restauré, et ce soir, nous verrons l'histoire de l'enfant prodigue ne sont pas revenus. Je souhaite que nous examinons la vie d'Absalom nous centrage dans certains textes que ce sont les bases, mais pas le seul à vérifier si ce n'est pas le cas, nous avons quelqu'un ici qui est aussi, comme Absalom, le risque de mourir loin le Père céleste.
L'histoire de l'enfant prodigue n'a pas de revenir parce qu'il s'éloigne de son père à cause du péché et n'était pas ce que nous appelons le point de vue social, un «petit péché», ce fut le grand. (Bien qu'il n'y ait pas de Dieu à «petit péché» ou «pecadão" - C'est tout péché ...) - Absalom a tué son propre frère et tracé les assassiner, pas un coup de pouce, mais ils étaient deux années de traçage et complotant la mort de son frère.

Le chapitre II Samuel 13:23 nous dit qu'après deux ans, Absalom a invité tous les fils du roi à un parti et en vers. 28 dit qu'il a envoyé à ses employés son frère Amnon ivre et puis se saouler à son signal, ils doivent le tuer!

Inscrit une troupe de tuer un homme ivre! Ce ... était le critère d'Absalom. Pendant deux ans, il chérit la mort de son frère, et a réussi. Alors maintenant, entre lui et son père, le roi David, a construit une énorme barrière, et il doit fuir parce que bien sûr le père ne voulait pas laisser passer pour blanc, et v 34 apporte cette histoire: Absalom s'enfuit. C'est ce qu'il avait à faire. C'est l'histoire d'un homme qui élève une barrière entre lui et son père. Il ne reçoit pas de la présence du père.

Continuons ce au domaine spirituel. De même péché soulève une barrière entre l'homme et son Père céleste. La parabole du fils prodigue étude, qui rentra chez lui aussi avait un péché de ne pas accepter la domination du père. Il n'a pas pris la direction du père, ne voulait pas vivre sous sa tutelle, voulait autonomie, voulu vivre loin de lui. Leur péché était arrogance Je ne peux vivre sans mon père, je n'ai pas besoin de lui.

Maintenant, ce péché est la haine, la rancune, le mensonge, l'insubordination de son père. Le frère avait eu tort, mais il était jusqu'à sa charge de père, le frère, qui n'était pas non plus la fleur qui sent: a violé sa sœur. Absalom est venu pour le tuer. Mais la collection est en hausse au père de David! Maintenant, après la haine stockée dans le cœur de l'insubordination à la volonté de son père, la non-conformité à la position du père, il est contraint de se distancer de lui.

Combien de fois notre mécontentement, notre insubordination à la volonté de Dieu, notre désir d'autonomie, la volonté de renoncer à sa direction, à supposer que nous pouvons faire notre chemin à nos valeurs personnelles, ... nous éloigne de lui.
Parfois, nous pensons du péché et du péché suffit de penser à ce genre de choses de Absalom: tuer, voler, dépouiller. Quand j'étais gamin, je ne sais pas pourquoi, il a été dit que le péché est «de voler et ne pas être en mesure de supporter." Mais beaucoup de gens pensent du péché comme quelque chose de sinistre. Mais la Bible dit que le péché est essentiellement insubordination à la volonté de Dieu, est de ne pas accepter ce que Dieu a établi et mis en place.

Cela nous éloigne de Dieu, nous éloigne de Lui. En effet, le prophète Esaïe 59:2 dit: "Le problème, c'est votre péché à cause d'eux, vous êtes séparé de Dieu. En raison de leur péché, Dieu se détourna sa face de vous, et de ne pas entendre plus de ce que vous demandez. " - Autrement dit, quand il ya le péché il n'y a pas de communion. Quand vous vivez dans insubordination à la volonté de Dieu seulement échapper, le détachement, est un obstacle que nous nous élevons.

Mais quelqu'un peut dire, «Gee, je suis heureux je ne suis pas comme Absalom n'a pas tué son frère. Glad je ne suis pas comme Amnon, jamais traversé mon esprit de faire une telle chose à une femme, et encore moins avec ma sœur. " - Mais ce n'est pas la question de la violence sexuelle ou physique, est l'attitude qui est au cœur, l'incapacité à accepter la volonté de Dieu pour votre vie, de ne pas se soumettre à lui, de tracer leurs propres lignes directrices. Et Absalom s'éloigna, s'en alla à cause du péché ...

Il est un fait intéressant dans cette histoire: Il ne peut pas être manqué, mais 13h39 chapitre nous lire une phrase qui ne peuvent pas aller ignoré: David, le père, aspirait à Absalom! Le fils n'a pas payé, mais il se sentait comme un désir de père pour le fils. Il avait de la place dans son cœur pour un enfant qui avait eu tort, mais il n'a pas fait. Il est parti parce qu'il voulait volontairement pas été chassa, parce qu'il ne pouvait pas sortir.

Portons revenir au Dieu spirituel at-il quelqu'un shoos de leur présence. Si vous marchiez loin de Dieu, c'est que vous marchiez loin, n'est-ce pas vous qui ont tourné le dos, n'a pas été celui qui a cessé de vous adresser la main. Comme David, il a raté son fils aussi Dieu a raté chaque enfant qui prend ses distances avec lui. Absalom, pas le fils prodigue retourné, loin de son père à cause du péché, et ce fut le début de son histoire tragique. Absalom, pas le fils prodigue retourné, endurcit son coeur contre le père.
Nous pouvons faire un contraste que cela ne revenait pas avec ce que la parabole racontée par Jésus. Que revint à lui, le texte de Luc 15 dit: "elle-même tomber mais dit beaucoup de mercenaires chez mon père ont du pain en abondance, et ici, je meurs de faim." C'est à dire qu'il n'a pas, pendant deux ans de suite sans aucun souci. Il rentra chez lui pour de bon ...

Et le chapitre II Samuel 14:28 nous dit que Absalom revint à Jérusalem, la ville où vivait la famille, mais il a passé deux ans sans voir le visage du roi. C'est à dire, est retourné à la ville où son père était, dans sa ville natale, il était le fils du roi, mais a deux ans sans voir son père.

À cette époque, il est retourné à la ville, pas le parent ou rechercher la réconciliation avec lui. Endurci son coeur contre le père. Complotait quelque chose dans son coeur contre le père. Il n'a jamais été dans son cœur de s'excuser auprès de son père. - .......... C'est un fardeau énorme pour une personne vivant en dehors de Dieu et ne pas sentir le besoin de pardon. Vous vous mettez sous la condamnation, prenez un éloignement de Dieu, satisfait de cela et à aucun moment senti le cœur lourd et reconnaissez que le pardon des besoins.

Ce garçon ne pensait pas qu'il avait besoin de pardon. Le 15e chapitre de II Samuel nous dit que Absalom commence complote pour renverser le roi, son père. Chapitre 15 dit que Absalom a rassemblé ses hommes et se tint à l'entrée de la ville face aux gens qui sont venus à Jérusalem pour demander de l'aide du roi à ses demandes. Alors Absalom dit au peuple: «Si j'étais le roi ne vous laissez pas dans cette situation. Je souhaite que je pourrais être le juge sur cette terre pour vous aider ... "- Il était en train de détruire l'image que le père avait construite sur près de 40 ans de la monarchie. Il a essayé de renverser son père.

Et puis vous pouvez dire bon berger cette analogie ne me va pas parce que je ne peux pas renverser Dieu. Mais peut-être que vous avez essayé de le faire. Lorsque vous essayez d'exécuter votre propre vie sans se soumettre à Dieu est d'essayer de détrôner Dieu. Lorsque vous tournez le dos à votre grâce, votre amour, tente de détrôner Dieu quand Il méprise la main qui tient la personne de Jésus, exprimant sa volonté de donner le salut, essaie de le détrôner.
Absalom ignoré son père comme roi. Ignorant votre Père céleste roi est aussi endurcir le coeur. Peut-être il ya quelqu'un ici qui est également durcir leur cœur contre Dieu, a été l'évangile de dimanche en dimanche et fout à ce sujet. Il peut sembler drôle, mais c'est une honte de savoir que l'Evangile est la vérité et ne pas vouloir lui faire savoir que seul Jésus-Christ sauve et insistent ne le recevez pas.

Il est la personne qui endurcit son coeur. En fin de compte, l'attitude de rébellion d'Absalom est venu au point qu'il a même essayé de tuer son père. Le pire est de se durcir son cœur loin, que le pire est loin de l'attitude de rébellion continue, l'insistance sur la vie en dehors de Dieu.

La parabole des excuses et qu'il n'a pas. La personne qui endurcit son cœur contre Dieu non seulement attire l'inimitié de Dieu contre lui-même, mais semer l'hostilité partout où il va. Le fils prodigue ne sont pas venus loin du parent rentrés volontairement l'enfant prodigue pas endurcit son cœur contre son père, et enfin le plus tragique, le fils prodigue revint pas morts loin de chez eux.

L'autre est venu à la maison et il y avait fête, une grande joie, groupe de musique, tué le veau gras, les boissons, une grande joie, sont rentrés chez eux. Ce n'est pas. Tandis que l'autre a une histoire qui se termine dans l'histoire d'Absalom fête se termine dans la tombe, dans la tombe. Mort, et ce qui est pire, la mort éternelle est le sort du rebelle contre Dieu.

Le but de Dieu pour l'être humain est si simple, mais il est difficile, le dos ou mourir. Rendre, déposer les armes ou continuer dans la rébellion à la mort. Lève une armée, était le texte que nous lisons, son armée est en déroute par l'armée de son père. Joab, l'homme dont le champ a mis le feu à la forêt, et voici les garçons finir et pour s'assurer qu'il est bien réellement mort, ce gars si mauvais, il doit s'assurer qu'il est mort. Finie l'histoire d'Absalom. Il est mort loin de chez eux.

Mais ce n'était pas seulement tragique, la tragédie est qu'il est mort sans descendance, sans laisser de fils, la séquence de l'histoire, nous lisons que Absalon mourut sans laisser de descendance, sa mémoire est effacée. Pour les Asiatiques c'était la plus grande honte, à mourir en descendant.
Et le garçon qui était le fils du roi, qui était colle, idole, les filles ne haleter fois adopté, meurt honteusement pendu à un chêne, avec l'armée en déroute, sans enfant, dans la honte. L'autre avait honte de sa situation et sont rentrés chez eux. Combien de mon père a beaucoup de nourriture et je meurs de faim. Cela ne se sentait pas honte et ne meurt de faim, mais il est mort dans la rébellion.

Comme je le disais dans l'un des messages que le fils prodigue revint, c'est le dilemme, le dos ou mourir. Insister sur la vie en dehors de Dieu, c'est la mort spirituelle à la mort éternelle. Vous êtes loin? Ne faites pas comme Absalom. Venez à la maison.

Mais je n'ai pas fini de parler Absalom. Je vais finir de parler de son père. David ne voulait pas la mort d'Absalom. II Samuel 18:05 dit: «Le roi ordonna à Joab, à Abischaï et Itthaï: Pour l'amour de moi, et de traiter le jeune homme Absalom! Et toute l'armée entendre lorsque le roi donna cet ordre au sujet Absalom à chacun des commandants .. "

Il était tous les commandants et dit traiter le garçon doucement. - Il était rebelle, morveux, tueur, fauteur de troubles, a voulu renverser et anéantir son propre père, mais le père était la posture de l'amour, "gardez-vous le jeune homme Absalom doucement à cause de moi." - Peut-être que pour vous ce n'est pas rien d'intéressant, mais il est mon fils, le traiter avec douceur.

C'est ce que Dieu fait avec chaque pécheur, regardez ce que nous lisons dans Ezéchiel 33:11: «Je suis vivant, dit le Seigneur, l'Éternel, je n'ai aucun plaisir à la mort du méchant, mais que le méchant se détourne de sa voie et de vivre. Revenez de vos mauvaises voies, car pourquoi mourriez-vous, maison d'Israël? "

Dieu ne veut pas la destruction de tout le monde et ne voulait pas d'Absalom. Absalom est mort et le chapitre 18:33, dit: «Le roi a compris les paroles du messager et démêlé de pleurer. Laissant la porte de la ville, est allé dans sa chambre à pleurer et crier: O mon fils Absalom, mon fils, mon fils Absalom! Si c'était possible, je donnerais ma vie pour toi! Oh, Absalom, mon fils! Mon cher fils!
C'est le cri d'un père. J'aurais voulu mourir pour toi. David aimait beaucoup Absalom qu'elle voulait mourir pour lui, mais ne peut pas. Aucun de nous ne peut mourir pour l'autre. Nous ne pouvons pas mourir par nos parents ou de nos mères. Nous ne pouvons pas mourir pour nos enfants, aucun d'entre nous peut mourir à la place de l'autre, mais le Christ peut et la Bible dit que Dieu prouve son amour envers nous, en ce que Christ est mort pour nous alors que nous étions encore pécheurs.

David ne peut pas mourir pour Absalom, aucun parent ne peut mourir pour son fils, mais le Père céleste fourni une mort à notre place, la mort de Jésus que nous n'avons pas périr. "Celui qui croit en moi vivra, même s'il meurt." - «Je suis le chemin la vérité et la vie», dit Jésus. Celui qui met sa foi en lui, croyant qu'il est mort pour vos péchés, qui ne meurt jamais loin de la maison, meurt physiquement mais ravive vivre pour toujours et vivre éternellement avec lui.

Autant que vous aimez votre père, il ne peut pas mourir à sa place, autant que vous aimez votre fils, il ne peut pas mourir à sa place, autant que n'importe qui de leur relation à l'amour que vous ne pouvez pas mourir à votre place et vous n'avez pas peut mourir à la place d'un seul, mais Dieu vous aime plus que n'importe qui et prévu quelqu'un qui est mort pour vos péchés et parce que Jésus-Christ est mort pour nous, car il a été subi la mort pour nous, aucun de nous doit mourir loin d' maison, aucun d'entre nous ont besoin de rester loin de la maison.

Continuer loin du père, le cœur indifférent, insensible ou durci est une absurdité. Si vous êtes un prodigue qui n'a pas retourné, quelqu'un est mort à votre place, votre mort est inutile, rentrez chez vous, recevoir le Seigneur Jésus-Christ comme sauveur de sa vie et se réconcilier avec son père. Ne pas mourir loin de chez eux.

La paix du Christ,


Pastor Marcio Cirilo
________________________________________________________

The Prodigal TIDAK DIKEMBALIKAN

Hal ini begitu mengakhiri kisah seorang pemuda yang memiliki segalanya untuk memiliki karir yang cemerlang. Dimulai dengan nama, Absalom, "ayah dari perdamaian." Tapi hidupnya menunjukkan bahwa dia benar-benar "ayah dari masalah itu" bukan orang tua perdamaian. Itu juga, menurut kisah Alkitab, dianggap sebagai bocah paling indah / lucu dari waktu Anda. Hari ini akan menjadi kekasihnya film. .... Tidak hanya itu putra raja. Tapi dengan semua estetika karena, dengan keturunan kerajaan, dengan nama begitu menjanjikan ..... karakternya itu menghebohkan.

Absalom membuat kontras dengan karakter yang kita pelajari pada hari Rabu dalam "perumpamaan tentang anak yang hilang." Kami melihat bahwa pesan berfokus pada perumpamaan tentang Hilang enam yang kembali, tetapi Absalom tidak hilang kembali. - Dia menjauhkan diri dari ayahnya, menghabiskan bakatnya, hidupnya, energi, semua dihabiskan jauh dari ayah dan ayah akhirnya meninggal pergi.

Hilang adalah seseorang yang menghilang, itu menghabiskan. Kehidupan hilang, pemuda, peluang, dan semuanya berakhir hidupnya dengan cerita yang agak tragis. Dia akan menjalankan seekor keledai dan akhirnya terluka karena pohon ek dihubungkan. Yoab, musuhnya, dan datang di tiga anak panah dalam hatinya dan membunuhnya, dan kemarahan terhadap dirinya begitu besar yang datang sepuluh anak laki-laki membunuhnya dibunuh juga, untuk memastikan itu benar-benar mati. Absalom ... anak yang hilang tidak kembali.

Kami sedang berpikir untuk tidak cerita yang sangat bahagia orang-orang yang menyia-nyiakan hidup mereka jauh dari Allah. Bagaimana mewah menghabiskan waktu mereka, harta mereka, kesehatan mereka, menghilangkan kesempatan, semua hal ini akan pergi melalui jari-jarinya dan yakin kisah mereka juga tragis.

Belajar selama enam minggu kisah hilang yang kembali dan dipulihkan, dan malam ini kita akan melihat kisah hilang tidak kembali. Saya berharap kami meneliti kehidupan Absalom berpusat kami dalam beberapa teks bahwa ini adalah dasar-dasar, tetapi bukan satu-satunya untuk memeriksa apakah itu tidak terjadi kita memiliki seseorang di sini yang juga, seperti Absalom, risiko kematian jauh Bapa surgawi.
Kisah anak yang hilang tidak kembali karena ia berhasil lolos dari ayahnya karena dosa dan tidak apa yang kita sebut sudut pandang sosial, 'dosa kecil ", ini adalah yang besar. (Meskipun tidak ada Allah "dosa kecil" atau "pecadão" - Ini semua dosa ...) - Absalom membunuh saudaranya sendiri dan merencanakan pembunuhan, bukan dorongan, tapi mereka dua tahun merencanakan dan licik kematian saudara.

Bab II Samuel 13:23 menceritakan bahwa setelah dua tahun, Absalom mengundang semua anak raja untuk pesta dan dalam ayat. 28 mengatakan bahwa ia mengirim karyawannya Amnon saudaranya mabuk dan kemudian mabuk di sinyal nya, mereka harus membunuhnya!

Bergabung dengan pasukan untuk membunuh mabuk! Ini ... adalah kriteria Absalom. Selama dua tahun ia menghargai kematian kakaknya, dan berhasil. Jadi sekarang, antara dia dan ayahnya, Raja Daud, membangun sebuah penghalang besar, dan dia harus melarikan diri karena tentu saja sang ayah tidak akan membiarkan hal itu berlalu untuk putih, dan v 34 membawa cerita ini: Absalom melarikan diri. Itu yang harus ia lakukan. Ini adalah kisah tentang seorang pria yang menimbulkan penghalang antara dia dan ayahnya. Dia tidak mendapatkan di hadapan ayah.

Mari kita membawa ini ke ranah spiritual. Demikian juga dosa menimbulkan penghalang antara manusia dan Bapa surgawi-Nya. Perumpamaan tentang studi hilang, yang kembali ke rumah juga memiliki dosa: tidak menerima dominasi ayah. Dia tidak menerima arah ayah, tidak ingin hidup di bawah bimbingan-Nya, menginginkan otonomi, ingin hidup darinya. Dosa mereka adalah kesombongan aku bisa hidup tanpa ayah saya, saya tidak membutuhkan Dia.

Sekarang dosa ini adalah kebencian, dendam, dusta, pembangkangan kepada ayahnya. Saudara telah salah, tapi itu terserah kepada ayah muatan saudara, yang juga tidak bunga yang berbau: telah memperkosa adiknya. Jadi Absalom datang untuk membunuhnya. Tapi koleksi ini hingga ayah David! Sekarang, setelah kebencian yang tersimpan di jantung pembangkangan kepada kehendak ayahnya, ketidaksesuaian ke posisi ayah ia dipaksa untuk menjauhkan diri darinya.

Seberapa sering ketidakpuasan kami, pembangkangan kita terhadap kehendak Tuhan, keinginan kita untuk otonomi, kesediaan untuk membuang arah-Nya, untuk menganggap bahwa kita dapat membuat perjalanan ke nilai-nilai pribadi kita, ... mendorong kita darinya.
Kadang-kadang kita berpikir tentang dosa dan dosa hanya berpikir hal-hal seperti ini dari Absalom: membunuh, mencuri, menguliti. Ketika aku masih kecil, aku tidak tahu mengapa, dikatakan bahwa dosa adalah "untuk mencuri dan tidak mampu menanggung." Tetapi banyak orang berpikir tentang dosa sebagai sesuatu yang mengerikan. Tetapi Alkitab mengatakan bahwa dosa pada dasarnya adalah pembangkangan terhadap kehendak Allah, tidak menerima apa yang Tuhan telah ditentukan dan ditetapkan.

Hal ini mendorong kita jauh dari Allah, menjauhkan kita dari-Nya. Memang, Nabi Yesaya 59:2 mengatakan: "Masalahnya adalah dosa Anda: demi mereka, Anda terpisah dari Allah. Karena dosa mereka, Allah memalingkan wajah-Nya dari Anda, dan tidak mendengar lebih dari apa yang Anda minta. " - Artinya, ketika ada dosa tidak ada persekutuan. Bila Anda tinggal di pembangkangan kepada Allah hanya akan melarikan diri, detasemen, merupakan penghalang yang kita meningkatkan diri kita sendiri.

Tapi seseorang mungkin berkata, "Wah, aku senang aku tidak seperti Absalom tidak membunuh saudaranya. Senang aku tidak seperti Amnon, tidak pernah terlintas dalam pikiran saya untuk melakukan hal seperti itu kepada perempuan, apalagi dengan adikku. " - Tapi bukan pertanyaan kekerasan seksual atau fisik, adalah sikap yang di jantung, ketidakmampuan untuk menerima kehendak Allah bagi hidup Anda, bukan untuk tunduk padanya, untuk melacak pedoman mereka sendiri. Dan Absalom berjalan pergi, pergi karena dosa ...

Ada sebuah fakta menarik dalam cerita ini: Ini mungkin tidak terjawab, tapi 13:39 bab kita membaca kalimat yang tidak bisa pergi diabaikan: David, sang ayah, merindukan Absalom! Si anak tidak membayar, tapi ia merasa sebagai kerinduan ayah bagi putra. Ada ruang di hatinya untuk anak yang telah salah, tetapi dia tidak melakukannya. Ia pergi karena ia ingin secara sukarela tidak diusir, karena ia tidak bisa keluar.

Mari kita membawanya kembali ke Allah rohani apakah ada shoos kehadiran mereka. Jika Anda berjalan menjauh dari Tuhan bahwa Anda berjalan pergi, bukankah Anda yang berbalik, itu bukan dia yang telah berhenti untuk memperluas ke tangan Anda. Seperti Daud ia merindukan anaknya juga Allah merindukan setiap anak yang menjauhkan diri darinya. Absalom, bukan hilang kembali, jauh dari ayahnya karena dosa, dan ini adalah awal dari cerita tragis. Absalom, bukan hilang kembali, mengeraskan hatinya terhadap sang ayah.
Kita bisa membuat kontras bahwa ini tidak datang kembali dengan apa perumpamaan yang diceritakan oleh Yesus. Apa yang datang ke dirinya lagi, teks Lukas 15 mengatakan: "jatuh sendiri tetapi mengatakan banyak orang upahannya ayahku memiliki kelimpahan roti dan di sini saya mati kelaparan." Yaitu, tidak, menghabiskan dua tahun lagi tanpa kekhawatiran. Dia kembali ke rumah untuk selamanya ...

Dan Bab II Samuel 14:28 memberitahu kita bahwa Absalom kembali ke Yerusalem, kota tempat keluarga itu tinggal, tetapi menghabiskan dua tahun tanpa melihat wajah raja. Yaitu, kembali ke kota di mana ayahnya, ke kampung halamannya, ia adalah putra dari raja, tapi pergi dua tahun tanpa melihat ayahnya.

Pada saat ini ia kembali ke kota, bukan orang tua atau mencari rekonsiliasi dengan dia. Mengeraskan hatinya terhadap sang ayah. Sedang merencanakan sesuatu dalam hatinya terhadap sang ayah. Tidak pernah dalam hatinya untuk meminta maaf kepada ayahnya. - .......... Ini adalah beban besar bagi seseorang yang hidup terpisah dari Allah dan tidak merasa perlu untuk pengampunan. Anda menempatkan diri di bawah penghukuman, mengambil jarak dari Allah, puas dengan ini dan saat tidak merasa berat hati dan mengakui bahwa kebutuhan pengampunan.

Anak itu tidak berpikir ia membutuhkan pengampunan. Bab 15 II Samuel memberitahu kita bahwa Absalom mulai licik untuk menggulingkan Raja, ayahnya. Bab 15 mengatakan bahwa Absalom mengumpulkan anak buahnya dan berdiri di pintu kota menangani orang-orang yang datang ke Yerusalem untuk mencari bantuan dari raja untuk tuntutannya. Kemudian berkatalah Absalom kepada orang-orang: "Jika saya raja tidak akan membiarkan Anda dalam situasi ini. Aku berharap aku bisa menjadi hakim di bumi ini untuk membantu Anda ... "- Dia menghancurkan citra bahwa ayah telah dibangun di hampir 40 tahun monarki. Dia mencoba untuk menggulingkan ayahnya.

Dan kemudian Anda dapat mengatakan gembala yang baik analogi ini tidak cocok saya karena saya tidak bisa menggulingkan kekuasaan Tuhan. Tapi mungkin Anda telah mencoba untuk melakukannya. Ketika Anda mencoba untuk menjalankan hidup Anda sendiri tanpa mengirimkan kepada Allah sedang mencoba untuk menjatuhkan Tuhan. Ketika Anda kembali Anda pada kasih karunia Anda, cinta Anda, sedang mencoba untuk menjatuhkan Tuhan ketika Dia membenci tangan yang mengulurkan pribadi Yesus, mengungkapkan kesediaannya untuk memberikan keselamatan, sedang mencoba untuk menurunkan dr takhta dia.
Absalom mengabaikan ayahnya sebagai raja. Mengabaikan Bapa Surgawi Anda sebagai raja juga mengeraskan hati. Mungkin ada orang di sini yang juga pengerasan hati mereka terhadap Allah, hari Minggu Injil setelah hari Minggu dan tidak peduli tentang hal itu. Ini mungkin tampak lucu, tapi itu adalah aib untuk mengetahui bahwa Injil adalah kebenaran dan tidak ingin dia tahu bahwa hanya Yesus Kristus menyelamatkan dan bersikeras tidak menerimanya.

Ini adalah orang yang mengeraskan hatinya. Pada akhirnya, sikap pemberontakan Absalom datang ke titik bahwa ia bahkan mencoba membunuh ayahnya. Lebih buruk lagi adalah menjauhkan diri mengeraskan hatinya, bahwa terburuk jauh adalah sikap pemberontakan melanjutkan, desakan pada hidup terpisah dari Allah.

Perumpamaan meminta maaf dan dia tidak. Orang yang mengeraskan hatinya terhadap Allah tidak hanya menarik permusuhan Allah terhadap diri mereka sendiri, tetapi akan menabur permusuhan manapun ia pergi. Anak yang hilang tidak datang jauh dari orangtua secara sukarela kembali hilang tidak mengeraskan hatinya terhadap ayahnya, dan terakhir yang paling tragis, yang hilang dikembalikan tidak mati jauh dari rumah.

Yang lain pulang dan ada perayaan, sukacita yang besar, musik band, menyembelih anak lembu tambun, minuman, sukacita yang besar, kembali ke rumah. Ini tidak. Sementara yang lain memiliki cerita berakhir dalam kisah Absalom partai berakhir di kuburan, di kuburan. Kematian, dan apa yang buruk, kematian kekal adalah nasib melawan Allah.

Tujuan Allah bagi manusia adalah sangat sederhana, meskipun keras, kembali atau mati. Menyerah, meletakkan senjata mereka atau terus memberontak sampai mati. Meningkatkan tentara, adalah teks yang kita baca, pasukannya diarahkan oleh tentara ayahnya. Yoab, orang yang di lapangan ia membakar hutan, dan di sini datang anak-anak menyelesaikan dan memastikan dia baik-baik saja benar-benar mati, orang itu begitu buruk dia harus memastikan dia sudah mati. Pergi adalah kisah Absalom. Dia meninggal jauh dari rumah.

Tapi itu tidak hanya tragis, tragedi adalah bahwa ia meninggal tanpa keturunan, tanpa meninggalkan anak, urutan cerita kita membaca bahwa Absalom mati tanpa meninggalkan keturunan tidak ada, ingatannya terhapus. Untuk Asia itu adalah rasa malu terbesar, mati saat turun.
Dan anak laki-laki yang merupakan putra dari raja, yang poser, heartthrob, gadis-gadis itu terkesiap ketika melewati, meninggal memalukan digantung di pohon ek, dengan tentara berantakan, punya anak, karena malu. Yang lain merasa malu situasi dan kembali ke rumah. Berapa banyak dari ayah saya memiliki banyak makanan dan aku kelaparan. Ini tidak merasa malu dan tidak meninggal karena kelaparan, tetapi meninggal dalam pemberontakan.

Seperti saya katakan dalam salah satu pesan yang hilang kembali, ini adalah dilema, kembali atau mati. Bersikeras hidup terpisah dari Allah adalah kematian rohani untuk kematian kekal. Anda pergi? Jangan lakukan sebagai Absalom. Pulanglah.

Tapi aku belum selesai berbicara tentang Absalom. Aku akan menyelesaikan berbicara tentang ayahnya. David tidak ingin kematian Absalom. II Samuel 18:05 mengatakan: "Raja memerintahkan kepada Yoab, Abisai dan Itai: Untuk kasih saya, dan memperlakukan Absalom orang muda! Dan semua tentara terdengar saat raja memberi perintah ini sekitar Absalom untuk masing-masing komandan .. "

Dia adalah semua komandan dan berkata, memperlakukan anak itu dengan lembut. - Dia memberontak, beringus, pembunuh, pengacau, ingin menggulingkan dan memusnahkan ayahnya sendiri tapi ayah adalah postur cinta, "melihat bahwa kamu Absalom, orang muda lembut demi aku." - Mungkin untuk Anda itu tidak layak apa-apa tapi itu adalah anak saya, memperlakukan dia dengan lembut.

Itulah yang Tuhan tidak dengan setiap orang berdosa, lihat apa yang kita baca dalam Yehezkiel 33:11: "Demi Aku hidup, demikianlah firman Tuhan ALLAH, Aku tidak berkenan kepada kematian orang fasik, tetapi pergantian jahat dari jalan dan hidup. Berbaliklah dari dosa-dosa Anda, mengapa kamu akan mati, hai kaum Israel? "

Tuhan tidak menginginkan kehancuran siapa pun dan tidak ingin Absalom. Absalom meninggal dan pasal 18:33 berkata: "Raja memahami kata-kata utusan dan terurai menangis. Meninggalkan gerbang kota, pergi ke kamarnya menangis dan menangis: Wahai anak Absalom, anakku, anakku Absalom! Jika mungkin saya akan memberikan hidup saya untuk Anda! Oh, Absalom, anakku! Anakku sayang!
Ini adalah teriakan seorang ayah. Saya berharap saya telah mati bagimu. Daud mengasihi Absalom banyak ia ingin mati untuknya, tapi tidak bisa. Tak satu pun dari kita bisa mati untuk satu sama lain. Kita tidak bisa mati oleh orang tua kita atau ibu kita. Kita tidak bisa mati untuk anak-anak kita, tidak satupun dari kita bisa mati di tempat lain, tetapi Kristus dapat dan Alkitab berkata bahwa Allah menunjukkan kasih-Nya bagi kita bahwa Kristus telah mati untuk kita, ketika kita masih berdosa.

David tidak bisa mati untuk Absalom, orangtua tidak bisa mati untuk anaknya, tetapi Bapa Surgawi disediakan kematian di tempat kami, Yesus mati bahwa kita tidak binasa. "Siapa yang percaya kepada-Ku akan hidup bahkan jika ia meninggal." - "Akulah jalan kebenaran dan hidup," kata Yesus. Dia yang menaruh imannya dalam dirinya, percaya bahwa ia mati untuk dosa-dosa Anda, yang tak pernah mati jauh dari rumah, tapi secara fisik mati menghidupkan hidup selamanya dan hidup selamanya dengan dia.

Sebanyak yang Anda mencintai ayahmu dia tidak bisa mati di tempatnya, sebanyak yang Anda mencintai anakmu ia tidak bisa mati di tempatnya, seperti halnya orang hubungan mereka untuk mencintai Anda tidak bisa mati di tempat Anda dan Anda tidak mungkin mati di tempat satu, tapi Allah sangat mengasihi Anda lebih dari siapa pun dan memberikan seseorang yang mati untuk dosa-dosa Anda dan karena Yesus Kristus mati bagi kita karena itu menderita kematian bagi kita, tidak satupun dari kita harus mati jauh dari rumah, tidak satupun dari kita harus tinggal jauh dari rumah.

Lanjutkan jauh dari ayah, acuh tak acuh, tak berperasaan atau mengeraskan hati adalah omong kosong. Jika Anda seorang anak yang hilang belum kembali, seseorang meninggal di tempat Anda, kematian Anda tidak perlu, pulang ke rumah, menerima Tuhan Yesus Kristus sebagai penyelamat hidupnya dan berdamai dengan ayah. Jangan mati jauh dari rumah.

Perdamaian Kristus,

Pastor Marcio Cirilo
________________________________________________________

Nenhum comentário:

UM NOVO CORAÇÃO / UN CORAZÓN NUEVO / A NEW HEART

UM NOVO CORAÇÃO Ezequiel 36:26-30 26 - E dar-vos-ei um coração novo, e porei dentro de vós um espírito novo; e tirarei da vossa car...